W twoim mieście

Muzea i galerie stanowią medium, poprzez które sztuka jest popularyzowana. Osobami, decydującymi o tym, co będzie w nich pokazane są kuratorzy (z łac. cura – troska, piecza). Ich praca polega zazwyczaj na gromadzeniu i aranżowaniu dzieł sztuki. Kuratorowanie jest oparte zarówno na wiedzy, jak i na intuicji, czy też guście.

Zwycięzcą szóstej edycji konkursu dla kuratorów na scenariusz wystawy prezentującej najistotniejsze zjawiska i tendencje w polskim malarstwie współczesnym został młody warszawski kurator Michał Suchora, który przedstawił koncepcję wystawy zbiorowej pt. "Samozapłon". Jego pomysł został uznany za najciekawszy, najbliższy idei konkursu kuratorskiego, odbywającego się na przemian z popularnym konkursem dla malarzy w rozpoznawalnym cyklu „Bielska Jesień".

Wystawa rzeźby Krystyny Pasterczyk, cieszyńskiej artystki, która w swojej sztuce odeszła od akademickiej estetyki, formalnych poszukiwań i niezawodności warsztatu, poszukując raczej duchowych niż materialnych jej uwarunkowań w przekonaniu, że artyście zostało przeznaczone odkrywać „inne rzeczy". Sztuka pozostaje dla artystki duchową i transcendentalną oazą.

Dorota Porębska urodziła się 2 maja 1989 w Komorowie. Zarówno miejsce zamieszkania jak i pochodzenie wywarły wpływ na jej osobowość. Komorów to podwarszawska miejscowość z duszą i charakterem, to także malownicze zakątki, które bez wątpienia wpłynęły na wrażliwość twórczą autorki. Nauczyły szacunku do przyrody, umiejętności widzenia człowieka nie jako pojedynczej monady ale mieszkańca ziemi, obcującego na co dzień z natura. Przygoda Doroty Porębskiej z fotografią zaczęła się 4 lata temu.Wybór był od początku jasny.

Niepokój, dezorientacja, podejrzliwość i spekulacje – oto reakcje, do których prowokuje widza Piotr Grabowski. Wchodząc na wystawę "Retorsje" stajemy wobec zbioru filmów, tekstów, obiektów i gestów artysty. Wystawa Grabowskiego jest jednak nie tyle prezentacją prac, ile pewną sytuacją – enigmatyczną i niecodzienną, wywołującą intelektualny i emocjonalny dyskomfort. Zdaniem artysty wygoda to cena, którą warto zapłacić za wolność i warunki sprzyjające krytycznemu myśleniu oraz aktywnemu przeżywaniu sztuki. W języku dyplomacji retorsje to forma odwetu, reakcja na nieprzyjazne posunięcia drugiej strony. Na wystawie artysta wykonuje swój ruch i liczy na retorsje ze strony publiczności: wysiłek interpretacyjny i sprzeczne emocje.

Najbliższa wystawa ma szczególny charakter - skierowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży. Towarzyszy jej bogaty program warsztatowy. Zajęcia twórcze dla dzieci, jakie odbywają się w Galerii Labirynt, pokazały, że jest zapotrzebowanie na tego typu inicjatywy. W dniu otwarcia zapraszamy na warsztaty szablonu/Tomasz Pizoń i warsztaty komiksu/Maciej Pałka, natomiast w czasie trwania wystawy, aż do 28 września na warsztaty dla grup zorganizowanych (kontynuacja dotychczasowego cyklu Labirynt wyobraźni) oraz spotkania rodzinne (z cyklu Niedziela w Labiryncie).

Muzeum zaprasza na ostatnią sesję w ramach programu towarzyszącego wystawie „Nowa Sztuka Narodowa” - poświęconą wątkom narodowym, religijnym i patriotycznym we współczesnej grafice użytkowej. Sesja została zaprogramowana na zaproszenie muzeum, przez Rene Wawrzkiewicza, współzałożyciela i członka zarządu Stowarzyszenia Twórców Grafiki Użytkowej.

Remigiusz Borda (ur. 1965) jako artysta (malarz, fotograf, rysownik) nie tyle pyta siebie, kim jest, ale raczej, kim w ogóle są ludzie, czym są przedmioty i co za tym idzie – czym jest materia, energia? Konstruując swoją wizję, określa też własny status jako składowej cząstki substancji, z której wszystko jest zbudowane. Kwestie tożsamości są w jego twórczości silnie obecne, i to na kilku różnych poziomach. Także poprzez utrudnianie identyfikacji obiektów, swoiste zacieranie granic.

Człowiek od zarania dziejów uparcie zadzierał głowę do góry i patrzył w niebo. Chciał w ten sposób pokonać ograniczenia, na które natrafiało nie tylko jego ciekawskie oko, ale i poszukujący porządku umysł. Niewidzialne, niejasne i nieodkryte niezmiennie spędzało sen z powiek, dręczyło ludzką wyobraźnię owocując mapami nieba kreślonymi w skale, na papirusach i pergaminach. Te atlasy kosmosu stawały się prowizorycznym źródłem praw i zasad, skazaną na niepowodzenie, uroczą w swojej naiwności, próbą rozwiązania zagadki losu i sił rządzących rzeczywistością.

Wystawa dwóch proponowanych twórców, Seweryna Swachy i Agnieszki Gębskiej, wynika z wystawy, „serious” w Galerii ON, której kuratorką również była Magdalena Komborska. Ekspozycja stawiała sobie za zadanie znalezienie prawdy, inaczej rzecz ujmując – stanowiła odpowiedź na hasło „true art”. „Real art” nie odnosi się tym razem do prawdy, ale do oddania rzeczywistości jedynie poprzez malarstwo. Swacha zatem malarsko przedstawia rzeczywistość ego, tożsamość ciała, z kolei Gębska opowiada o realnej tożsamości mieszkalnej.

W ostatni weekend lipca Stara Gazownia oraz nadbrzeże Warty po raz kolejny staną się Kulturalnym Centrum Miasta. Wielkie święto poznańskiej sztuki i kultury rozpoczyna się po raz drugi: - 6 spektakli w tym 3 premiery poznańskich teatrów alternatywnych, - wystawa rzeźb poznańskiego artysty-plastyka Jerzego Kopcia, - Piknik Artystyczny, czyli rodzinny cykl warsztatów dla każdego, - koncerty w KontenerArt, - imprezy DJ’skie,

STACJE SZTUKI to wakacyjny projekt dla najmłodszych przygotowany przez Art Stations Foundation. Przestrzeń sąsiadującego ze Starym Browarem parku zamieniliśmy w wielką pracownię dla dzieci.

Finisaż wystawy Noriko Yamaguchi połączony z powarsztatową ekspozycją prac artystów Galerii Art Brut.

“Pełnia sztuczna” prezentuje wybór prac artystycznych zgromadzonych przez Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Tytuł wystawy odwołuje się do obrazu “nasyconego zbioru”, w postaci którego zwykliśmy wyobrażać sobie różnego rodzaju kolekcje. Dzieła, składające się na owe zbiory, określają ich charakter i świadczą o wyjątkowości dokonanych wyborów. Stałe uzupełnianie kolekcji wiąże się także z dążeniem do doskonałości narracji, która poprzez implikowaną w swym założeniu sztuczność, nie jest w stanie nigdy się dokonać.

Prezentowany na wystawie cykl prac graficznych pt. „Genesis” powstawał od 2009 roku i nie był nigdy wcześniej pokazywany w całości. Zarówno grafiki jak i tytuł wystawy nie są bezpośrednio inspirowane Księgą Rodzaju, a raczej wynikają z poszukiwania genezy własnej twórczości, która tkwi głęboko w podświadomości artystki. Wskazuje na to surrealistyczny klimat prac, zbudowany przez zestawienia przedmiotów pozornie nieprzystających do siebie, łączenie ich z indywidualnym systemem znaków i biologicznych form. Klimat, w którym „bezład, pustkowie, ciemność” zmieniają się w zaskakująco harmonijną całość.

Z energetycznego punktu widzenia sztuka Izabeli Chamczyk zdaje się być nieustającym procesem przemiany, przechodzeniem jednego stanu skupienia w inny, anarchiczną, nieprzewidywalną cyrkulacją. Artystkę interesują przebiegi, transformacje, obserwacja i doznawanie zmian. Jako malarka i performerka często wręcz utożsamia się z nimi traktując swoje ciało jako płótno, ekran projekcyjny bądź element instalacji. Uznaje w ten sposób malarstwo za medium dziejące się w czasie, podobnie jak film.

Prezentowane na wystawie prace przedstawiają świat fantastyki, a ich treść jest związana z rzeczywistością. Celem wystawy jest wprowadzenie odbiorców w tajemniczy i mroczny świat wyobraźni autora. Ekspozycja w zamierzeniu twórcy ma być połączeniem świata fantastyki ze światem realnym.

Wystawa prezentowana w ramach projektu TRANSFER: wymiana polsko-ukraińska 2012 realizowanego we współpracy z Pinchuk Art Center w Kijowie

Ekspozycja akwarel z albumu z 1590 roku należącego do Bartholomäusa Schachmana, gdańskiego rajcy i burmistrza, bibliofila i kolekcjonera. Ten bardzo zasłużony dla historii miasta gdańszczanin jako młodzieniec odbył wraz z bratem pielgrzymkę do Ziemi Świętej. Pamiątką po tej wyprawie jest ponad sto ilustracji, na których można zobaczyć między innymi sułtana i jego dwór, charakterystyczne dla imperium postaci oraz ich zwyczaje. Obecnie album znajduje się w zbiorach Qatar Orientalist Museum w Doha, które użycza ten wspaniały zabytek na naszą gdańską wystawę. Jego karty były luźne, dlatego można było je oprawić w ramy, co umożliwi obejrzenie niemal wszystkich przedstawień (z wyłączeniem kilku akwarel).

Pretekstem do powstania tego nowego cyklu (2010) były masmedia (gazety, czasopisma, radio, telewizja, Internet) pełniące dziś wszechstronną rolę edukacyjną, informacyjną, kulturalną i emocjonalną. To one organizują nam życie sugerując kiedy, co i jak powinniśmy zrobić; tłumaczą i pokazują nam na przykładach także to, jakie korzyści odniesiemy postępując według ich wskazówek (na szczęście zawsze możemy rozsądnie poddać w wątpliwość prawdziwość informacji tam zawartych).