W twoim mieście

Fundacja Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu mają przyjemność zaprosić na projekt „Płynąć z Fluxusem. Festiwal Fluxusu.” European Fluxus Festival 1962 – 1977, który odbędzie się w dniach 08 – 11.10.2012. Otwarcie wystawy 01.10.2012 godzina 18.00, miejsce: Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu. Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego oraz współfinansowany ze środków Samorządu Województwa Wielkopolskiego.

Na najbliższej wystawie w Galerii Grafiki i Plakatu charakterystyczny styl artysty, uciekający od tradycyjnej formy i stagnacji, dostrzeże każdy wnikliwy obserwator. Gra świateł i różnorodnych barw w pracach artysty sprawi, że trudno będzie od nich oderwać wzrok!

W kolejnej odsłonie cyklu “Samoobsługowe Muzeum” widzowie będą mogli wykazać się kreatywnością, samodzielnie komponując wielowarstwowe obrazy. Sfotografowane obiekty będzie można umieszczać na sześciu oddzielnych płaszczyznach, na tle sześciu odmiennych kolorystycznie pejzaży.

Muzea i galerie stanowią medium, poprzez które sztuka jest popularyzowana. Osobami, decydującymi o tym, co będzie w nich pokazane są kuratorzy (z łac. cura – troska, piecza). Ich praca polega zazwyczaj na gromadzeniu i aranżowaniu dzieł sztuki. Kuratorowanie jest oparte zarówno na wiedzy, jak i na intuicji, czy też guście.

Zwycięzcą szóstej edycji konkursu dla kuratorów na scenariusz wystawy prezentującej najistotniejsze zjawiska i tendencje w polskim malarstwie współczesnym został młody warszawski kurator Michał Suchora, który przedstawił koncepcję wystawy zbiorowej pt. "Samozapłon". Jego pomysł został uznany za najciekawszy, najbliższy idei konkursu kuratorskiego, odbywającego się na przemian z popularnym konkursem dla malarzy w rozpoznawalnym cyklu „Bielska Jesień".

Wystawa rzeźby Krystyny Pasterczyk, cieszyńskiej artystki, która w swojej sztuce odeszła od akademickiej estetyki, formalnych poszukiwań i niezawodności warsztatu, poszukując raczej duchowych niż materialnych jej uwarunkowań w przekonaniu, że artyście zostało przeznaczone odkrywać „inne rzeczy". Sztuka pozostaje dla artystki duchową i transcendentalną oazą.

Dorota Porębska urodziła się 2 maja 1989 w Komorowie. Zarówno miejsce zamieszkania jak i pochodzenie wywarły wpływ na jej osobowość. Komorów to podwarszawska miejscowość z duszą i charakterem, to także malownicze zakątki, które bez wątpienia wpłynęły na wrażliwość twórczą autorki. Nauczyły szacunku do przyrody, umiejętności widzenia człowieka nie jako pojedynczej monady ale mieszkańca ziemi, obcującego na co dzień z natura. Przygoda Doroty Porębskiej z fotografią zaczęła się 4 lata temu.Wybór był od początku jasny.

Niepokój, dezorientacja, podejrzliwość i spekulacje – oto reakcje, do których prowokuje widza Piotr Grabowski. Wchodząc na wystawę "Retorsje" stajemy wobec zbioru filmów, tekstów, obiektów i gestów artysty. Wystawa Grabowskiego jest jednak nie tyle prezentacją prac, ile pewną sytuacją – enigmatyczną i niecodzienną, wywołującą intelektualny i emocjonalny dyskomfort. Zdaniem artysty wygoda to cena, którą warto zapłacić za wolność i warunki sprzyjające krytycznemu myśleniu oraz aktywnemu przeżywaniu sztuki. W języku dyplomacji retorsje to forma odwetu, reakcja na nieprzyjazne posunięcia drugiej strony. Na wystawie artysta wykonuje swój ruch i liczy na retorsje ze strony publiczności: wysiłek interpretacyjny i sprzeczne emocje.

Najbliższa wystawa ma szczególny charakter - skierowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży. Towarzyszy jej bogaty program warsztatowy. Zajęcia twórcze dla dzieci, jakie odbywają się w Galerii Labirynt, pokazały, że jest zapotrzebowanie na tego typu inicjatywy. W dniu otwarcia zapraszamy na warsztaty szablonu/Tomasz Pizoń i warsztaty komiksu/Maciej Pałka, natomiast w czasie trwania wystawy, aż do 28 września na warsztaty dla grup zorganizowanych (kontynuacja dotychczasowego cyklu Labirynt wyobraźni) oraz spotkania rodzinne (z cyklu Niedziela w Labiryncie).

Muzeum zaprasza na ostatnią sesję w ramach programu towarzyszącego wystawie „Nowa Sztuka Narodowa” - poświęconą wątkom narodowym, religijnym i patriotycznym we współczesnej grafice użytkowej. Sesja została zaprogramowana na zaproszenie muzeum, przez Rene Wawrzkiewicza, współzałożyciela i członka zarządu Stowarzyszenia Twórców Grafiki Użytkowej.

Remigiusz Borda (ur. 1965) jako artysta (malarz, fotograf, rysownik) nie tyle pyta siebie, kim jest, ale raczej, kim w ogóle są ludzie, czym są przedmioty i co za tym idzie – czym jest materia, energia? Konstruując swoją wizję, określa też własny status jako składowej cząstki substancji, z której wszystko jest zbudowane. Kwestie tożsamości są w jego twórczości silnie obecne, i to na kilku różnych poziomach. Także poprzez utrudnianie identyfikacji obiektów, swoiste zacieranie granic.

Człowiek od zarania dziejów uparcie zadzierał głowę do góry i patrzył w niebo. Chciał w ten sposób pokonać ograniczenia, na które natrafiało nie tylko jego ciekawskie oko, ale i poszukujący porządku umysł. Niewidzialne, niejasne i nieodkryte niezmiennie spędzało sen z powiek, dręczyło ludzką wyobraźnię owocując mapami nieba kreślonymi w skale, na papirusach i pergaminach. Te atlasy kosmosu stawały się prowizorycznym źródłem praw i zasad, skazaną na niepowodzenie, uroczą w swojej naiwności, próbą rozwiązania zagadki losu i sił rządzących rzeczywistością.

Wystawa dwóch proponowanych twórców, Seweryna Swachy i Agnieszki Gębskiej, wynika z wystawy, „serious” w Galerii ON, której kuratorką również była Magdalena Komborska. Ekspozycja stawiała sobie za zadanie znalezienie prawdy, inaczej rzecz ujmując – stanowiła odpowiedź na hasło „true art”. „Real art” nie odnosi się tym razem do prawdy, ale do oddania rzeczywistości jedynie poprzez malarstwo. Swacha zatem malarsko przedstawia rzeczywistość ego, tożsamość ciała, z kolei Gębska opowiada o realnej tożsamości mieszkalnej.

W ostatni weekend lipca Stara Gazownia oraz nadbrzeże Warty po raz kolejny staną się Kulturalnym Centrum Miasta. Wielkie święto poznańskiej sztuki i kultury rozpoczyna się po raz drugi: - 6 spektakli w tym 3 premiery poznańskich teatrów alternatywnych, - wystawa rzeźb poznańskiego artysty-plastyka Jerzego Kopcia, - Piknik Artystyczny, czyli rodzinny cykl warsztatów dla każdego, - koncerty w KontenerArt, - imprezy DJ’skie,

STACJE SZTUKI to wakacyjny projekt dla najmłodszych przygotowany przez Art Stations Foundation. Przestrzeń sąsiadującego ze Starym Browarem parku zamieniliśmy w wielką pracownię dla dzieci.

Finisaż wystawy Noriko Yamaguchi połączony z powarsztatową ekspozycją prac artystów Galerii Art Brut.

“Pełnia sztuczna” prezentuje wybór prac artystycznych zgromadzonych przez Dolnośląskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych. Tytuł wystawy odwołuje się do obrazu “nasyconego zbioru”, w postaci którego zwykliśmy wyobrażać sobie różnego rodzaju kolekcje. Dzieła, składające się na owe zbiory, określają ich charakter i świadczą o wyjątkowości dokonanych wyborów. Stałe uzupełnianie kolekcji wiąże się także z dążeniem do doskonałości narracji, która poprzez implikowaną w swym założeniu sztuczność, nie jest w stanie nigdy się dokonać.

Prezentowany na wystawie cykl prac graficznych pt. „Genesis” powstawał od 2009 roku i nie był nigdy wcześniej pokazywany w całości. Zarówno grafiki jak i tytuł wystawy nie są bezpośrednio inspirowane Księgą Rodzaju, a raczej wynikają z poszukiwania genezy własnej twórczości, która tkwi głęboko w podświadomości artystki. Wskazuje na to surrealistyczny klimat prac, zbudowany przez zestawienia przedmiotów pozornie nieprzystających do siebie, łączenie ich z indywidualnym systemem znaków i biologicznych form. Klimat, w którym „bezład, pustkowie, ciemność” zmieniają się w zaskakująco harmonijną całość.

Z energetycznego punktu widzenia sztuka Izabeli Chamczyk zdaje się być nieustającym procesem przemiany, przechodzeniem jednego stanu skupienia w inny, anarchiczną, nieprzewidywalną cyrkulacją. Artystkę interesują przebiegi, transformacje, obserwacja i doznawanie zmian. Jako malarka i performerka często wręcz utożsamia się z nimi traktując swoje ciało jako płótno, ekran projekcyjny bądź element instalacji. Uznaje w ten sposób malarstwo za medium dziejące się w czasie, podobnie jak film.

Prezentowane na wystawie prace przedstawiają świat fantastyki, a ich treść jest związana z rzeczywistością. Celem wystawy jest wprowadzenie odbiorców w tajemniczy i mroczny świat wyobraźni autora. Ekspozycja w zamierzeniu twórcy ma być połączeniem świata fantastyki ze światem realnym.