Otwarcie nowej wystawy Izy Chamczyk ''Stany skupienia'' we Wrocławiu

Z energetycznego punktu widzenia sztuka Izabeli Chamczyk zdaje się być nieustającym procesem przemiany, przechodzeniem jednego stanu skupienia w inny, anarchiczną, nieprzewidywalną cyrkulacją. Artystkę interesują przebiegi, transformacje, obserwacja i doznawanie zmian. Jako malarka i performerka często wręcz utożsamia się z nimi traktując swoje ciało jako płótno, ekran projekcyjny bądź element instalacji. Uznaje w ten sposób malarstwo za medium dziejące się w czasie, podobnie jak film.

Z emocjonalnego punktu widzenia jej sztuka wynika raczej z podświadomości niż intelektualnej kalkulacji. Jest instynktowna i zmysłowa, nierozerwalnie związana z psyche. Stanowi lustro, w którym przegląda się umysł. Jest sposobem poznania i rozumienia siebie i otaczającego świata.

Najnowsza wystawa w Galerii Entropia łączy medium malarskie z filmowym i tworzy przestrzeń wzajemnego oddziaływania wizualnego i narracyjnego, czaso-przestrzenną, oniryczną kompozycję. Jak przyznaje autorka, dla niej samej obrazy stanowią pewną tajemnicę, odwołują się bowiem do snów, lęków, głębokiej podświadomości. Malowanie materializuje ją, staje się zatem formą samopoznania.

Ulotna, wielowarstwowa struktura snu ujawnia się również w premierowym filmie „About” i instalacji „Ania”. W pierwszym artystka precyzyjnie nakłada na siebie kilka ścieżek wideo przedstawiających postaci młodych kobiet płynnie przemieszczających się na ustawionej w środku kadru czerwonej sofie. Perfekcyjny montaż powoduje iż mamy wrażenie zupełnej bezkolizyjności kilku torów ruchu. Czyni to z realizacji obraz z pogranicza filmu, baletu i performance przywołujący wczesne prace Natalii LL. Według słów autorki „jest to wideo o dorastaniu, o dorastaniu do kobiecości, o etapach w życiu kobiety. O jej atutach i o jej ułomnościach. O sytuacjach w których się znajduje i z których wychodzi. O życiu kobiety”. W instalacji „Ania” wrażenie wizualnej głębi tworzą warstwy realistycznego obrazu filmowego rzutowane na abstrakcję malarską. Jest to pierwszy z cyklu powstających właśnie „żywych portretów” osób bliskich.

Odbiór prac zaprezentowanych na wystawie wymaga oczywiście także odpowiedniego stanu skupienia. Nie ma w nich jednoznacznych narracji, jest natomiast energia tkwiąca w samym obrazie, jego trwaniu i transformacji w czasie. Daje to możliwość wielu tropów interpretacyjnych.

[M.J]

_________



Izabela Chamczyk /ur. 1980/, malarka, absolwentka wrocławskiej ASP (2009), dyplom z wyróżnieniem, stypendystka czasopisma Artluk /stypendium dla młodego artysty/ i Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Autorka wielu wystaw, akcji, działań, filmów. Jedna z najbardziej aktywnych artystek młodej generacji. Pracuje w wielu mediach nieustannie przekraczając i redefiniując ich granice. Interesuje ją sztuka procesualna, odbywająca się w czasie i przestrzeni (np. publicznej). Tworzy filmy o specyficznej poetyce z pogranicza video artu i dokumentu.

strona autorska:
www.izabelachamczyk.art.pl