Wystawy

Ann Noël (ur. 1944r. w Plymouth, Anglia); w latach 1964 – 1968 studiowała w Bath Academy of Art w Corsham, Anglia. W latach 1968 – 72 współpracowała z Edition Hansjörg Mayer i później z Something Else Press, New York. W latach 1972 – 1974 wykładała na Nova Scotia College of Art and Design w Halifax, Kanada, oraz na Harvard University USA /1977-80/. W 1986 roku wraz z mężem, Emmettem Williamsem, prowadziła zajęcia ze studentami w Sommerakademie für Bildende Kunst w Salzburgu, Austria. Od 1967 roku prace artystyczne prezentowała na kilkudziesięciu wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w daadgalerie Berlin, Galerii Akumulatory 2 Poznań, Galerii RR Warszawa, MAKKOM Amsterdam, Holandia, Haus am Lützowplatz Berlin, Book Art Gallery New York, USA, Wewerka Galerie Berlin, Kunstverein Kassel, Niemcy, Western Front Vancouver, Kanada, Stadtische Galerie im Buntentor Bremen, Niemcy, Hyundai and Won Gallery Seoul, Korea, Emerson Gallery, Berlin, Galerie Marlene Frei Zurich, Szwajcaria. Od 1980 roku mieszka i pracuje w Berlinie.

Grupa artystyczna Krzysztofjastrubczakłukaszkaczmarek została utworzona w 2010 roku w Krakowie przez Łukasza Jastrubczaka i Krzysztofa Kaczmarka. Artyści pracują w różnych mediach, tworzą m. in. wideoperformance, filmy, obiekty przestrzenne, instalacje.

Praca „Bezrobotny" Rafała Jakubowicza stanowi grę z założeniami rzeźbiarskimi w przestrzeni publicznej i odnosi się do litografii Władysława Strzemińskiego z 1938 roku „Bezrobotni II” (papier, 24x31,5cm, obecnie w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi). Obrys jednej z postaci (środkowej) został proporcjonalnie powiększony i zrealizowany w przestrzeni miasta, w postaci żywopłotu (roślina: ligustr pospolity/ligustrum vulgare), przy ul. Łagiewnickiej 15 w Bytomiu, naprzeciw Powiatowego Urzędu Pracy, znajdującego się na peryferiach miasta.

JAD1-(z hebr. ręka; w judaizmie narzędzie liturgiczne, przypominające różdżkę z zakończoną miniaturą dłoni, pomagająca w czytaniu Tory) JAD2- to mikro nomadyczna machina, zmieniająca swe zewnętrzne, lustrzane odbicie enzymem protestu. Maszyna zatrzymywać się będzie w miejscach erozyjnego problemu architektonicznego m. in. (Będzinie, Bytomiu, Sosnowcu) - rozwijając swój „bandaż” oporu w formie instalacji dźwiękowej, świetlnej czy (zasłony dymnej). Jako architektoniczny „pomocnik” spróbuje odrysować, odwrócić i zakreślić rzeczywiste uwarunkowania pożydowskiej architektury (nie)pamięci, dostosowując się do zmiany otoczenia JAD spróbuje udrożnić zatory pamięci i niepamięci miasta jako obszaru niesfinalizowanego. Obszaru, w którym kuczka stała się po prostu gołębnikiem a będzińskie polichromie niewygodnym skarbem.

Wystawa pt. Oblicza/Oblicza to pierwsza, tak obszerna odsłona wieloetapowego projektu, który sukcesywnie, od wielu lat realizowany jest przez młodego wrocławskiego artystę Pawła Modzelewskiego. Ekspozycja ta stanowi więc prezentację zbioru dotychczas powstałych prac intermedialnych, które w kilku przypadkach prezentowane były szerszej publiczności w ramach wystaw indywidualnych, jak i zbiorowych.

Przez 4 tygodnie ponad 500 twórców z Polski, Francji, Ukrainy, a także Rosji wysłało swoje prace na konkurs „Untouchable” organizowanego przez internetową galerię Gallery Store.

„Ja jako Roberta” – to tytuł wystawy ikony amerykańskiej sztuki feministycznej - Lynn Hershman Leeson. Wernisaż tej artystki, reżyserki, prekursorki nowych mediów. Wystawa złożona jest z 30 fotografii stanowiących swoistą dokumentację trwającej 4 lata akcji artystycznej . Lynn Hershman Leeson demonstrując sprzeciw przeciwko marginalizacji sztuki kobiet stworzyła swoje alter ego – Robertę Breitmore. Artystka w latach 1974- 1978 prowadziła podwójną egzystencję jako „oryginał”- Lynn Hershman Leeson oraz „kreacja”- Roberta Breitmore, dzieląc swoje życie pomiędzy dwiema postaciami. Wcielając się w Robertę zmieniała swój wygląd poprzez określony strój, makijaż, blond perukę, nie poprzestając jedynie na kreacji powierzchowności - Roberta była charakterologicznym przeciwieństwem Lynn. Miała charakterystyczną dla siebie gestykulację, zachowanie, maniery.

Na najbliższej wystawie w Galerii Grafiki i Plakatu charakterystyczny styl artysty, uciekający od tradycyjnej formy i stagnacji, dostrzeże każdy wnikliwy obserwator. Gra świateł i różnorodnych barw w pracach artysty sprawi, że trudno będzie od nich oderwać wzrok!

W kolejnej odsłonie cyklu “Samoobsługowe Muzeum” widzowie będą mogli wykazać się kreatywnością, samodzielnie komponując wielowarstwowe obrazy. Sfotografowane obiekty będzie można umieszczać na sześciu oddzielnych płaszczyznach, na tle sześciu odmiennych kolorystycznie pejzaży.

Muzea i galerie stanowią medium, poprzez które sztuka jest popularyzowana. Osobami, decydującymi o tym, co będzie w nich pokazane są kuratorzy (z łac. cura – troska, piecza). Ich praca polega zazwyczaj na gromadzeniu i aranżowaniu dzieł sztuki. Kuratorowanie jest oparte zarówno na wiedzy, jak i na intuicji, czy też guście.

Zwycięzcą szóstej edycji konkursu dla kuratorów na scenariusz wystawy prezentującej najistotniejsze zjawiska i tendencje w polskim malarstwie współczesnym został młody warszawski kurator Michał Suchora, który przedstawił koncepcję wystawy zbiorowej pt. "Samozapłon". Jego pomysł został uznany za najciekawszy, najbliższy idei konkursu kuratorskiego, odbywającego się na przemian z popularnym konkursem dla malarzy w rozpoznawalnym cyklu „Bielska Jesień".

Wystawa rzeźby Krystyny Pasterczyk, cieszyńskiej artystki, która w swojej sztuce odeszła od akademickiej estetyki, formalnych poszukiwań i niezawodności warsztatu, poszukując raczej duchowych niż materialnych jej uwarunkowań w przekonaniu, że artyście zostało przeznaczone odkrywać „inne rzeczy". Sztuka pozostaje dla artystki duchową i transcendentalną oazą.

Dorota Porębska urodziła się 2 maja 1989 w Komorowie. Zarówno miejsce zamieszkania jak i pochodzenie wywarły wpływ na jej osobowość. Komorów to podwarszawska miejscowość z duszą i charakterem, to także malownicze zakątki, które bez wątpienia wpłynęły na wrażliwość twórczą autorki. Nauczyły szacunku do przyrody, umiejętności widzenia człowieka nie jako pojedynczej monady ale mieszkańca ziemi, obcującego na co dzień z natura. Przygoda Doroty Porębskiej z fotografią zaczęła się 4 lata temu.Wybór był od początku jasny.

Niepokój, dezorientacja, podejrzliwość i spekulacje – oto reakcje, do których prowokuje widza Piotr Grabowski. Wchodząc na wystawę "Retorsje" stajemy wobec zbioru filmów, tekstów, obiektów i gestów artysty. Wystawa Grabowskiego jest jednak nie tyle prezentacją prac, ile pewną sytuacją – enigmatyczną i niecodzienną, wywołującą intelektualny i emocjonalny dyskomfort. Zdaniem artysty wygoda to cena, którą warto zapłacić za wolność i warunki sprzyjające krytycznemu myśleniu oraz aktywnemu przeżywaniu sztuki. W języku dyplomacji retorsje to forma odwetu, reakcja na nieprzyjazne posunięcia drugiej strony. Na wystawie artysta wykonuje swój ruch i liczy na retorsje ze strony publiczności: wysiłek interpretacyjny i sprzeczne emocje.

Najbliższa wystawa ma szczególny charakter - skierowana jest przede wszystkim do dzieci i młodzieży. Towarzyszy jej bogaty program warsztatowy. Zajęcia twórcze dla dzieci, jakie odbywają się w Galerii Labirynt, pokazały, że jest zapotrzebowanie na tego typu inicjatywy. W dniu otwarcia zapraszamy na warsztaty szablonu/Tomasz Pizoń i warsztaty komiksu/Maciej Pałka, natomiast w czasie trwania wystawy, aż do 28 września na warsztaty dla grup zorganizowanych (kontynuacja dotychczasowego cyklu Labirynt wyobraźni) oraz spotkania rodzinne (z cyklu Niedziela w Labiryncie).

Artyści biorący udział w wystawie w Jeleniej Górze: Bogna Burska, Witosław Czerwonka, Grupa Klisza Werk (Jakub Grzywak, Mariusz Kubielas), Krzysztof Gruse, Jerzy Kosałka, Andrzej Miastkowski, Roman Lipski, Grupa Łódź Kaliska (Marek Janiak, Adam Rzepecki, Andrzej Świetlik, Andrzej Wielogóski), Artur Malewski, Sławomir Marzec, Tomasz Mażewski, Agata Michowska, Marcin Mierzicki, Bartłomiej Otocki, Laura Pawela, Marek Rogulski, Jadwiga Sawicka, Piotr Szmitke, Grzegorz Sztwiertnia, Marcello Zammenhoff.

Centrum Sztuki Galeria EL zaprasza na kolejną wystawę z cyklu Elbląg Plastyczny. Tym razem w Galerii Laboratorium będzie można oglądać i kupić prace Joanny Pacewicz.

Remigiusz Borda (ur. 1965) jako artysta (malarz, fotograf, rysownik) nie tyle pyta siebie, kim jest, ale raczej, kim w ogóle są ludzie, czym są przedmioty i co za tym idzie – czym jest materia, energia? Konstruując swoją wizję, określa też własny status jako składowej cząstki substancji, z której wszystko jest zbudowane. Kwestie tożsamości są w jego twórczości silnie obecne, i to na kilku różnych poziomach. Także poprzez utrudnianie identyfikacji obiektów, swoiste zacieranie granic.

Człowiek od zarania dziejów uparcie zadzierał głowę do góry i patrzył w niebo. Chciał w ten sposób pokonać ograniczenia, na które natrafiało nie tylko jego ciekawskie oko, ale i poszukujący porządku umysł. Niewidzialne, niejasne i nieodkryte niezmiennie spędzało sen z powiek, dręczyło ludzką wyobraźnię owocując mapami nieba kreślonymi w skale, na papirusach i pergaminach. Te atlasy kosmosu stawały się prowizorycznym źródłem praw i zasad, skazaną na niepowodzenie, uroczą w swojej naiwności, próbą rozwiązania zagadki losu i sił rządzących rzeczywistością.

Wystawa dwóch proponowanych twórców, Seweryna Swachy i Agnieszki Gębskiej, wynika z wystawy, „serious” w Galerii ON, której kuratorką również była Magdalena Komborska. Ekspozycja stawiała sobie za zadanie znalezienie prawdy, inaczej rzecz ujmując – stanowiła odpowiedź na hasło „true art”. „Real art” nie odnosi się tym razem do prawdy, ale do oddania rzeczywistości jedynie poprzez malarstwo. Swacha zatem malarsko przedstawia rzeczywistość ego, tożsamość ciała, z kolei Gębska opowiada o realnej tożsamości mieszkalnej.