Wystawy

Najnowsze obrazy Pawła Śliwińskiego zaludniają posągowe figury, wielkoformatowe płótna spowija mrok, tęczową paletę zastąpiły zgnile zielenie, ochry i brązy, zaś ekspresyjne kompozycje ustąpiły klasycznym układom postaci i czystym tłom. Tylko szczegóły zdradzają, że cały czas jesteśmy w krainie, która zrodziła się w głowie tego samego malarza - tyle, że bardziej dojrzałego i pewnego swoich artystycznych wyborów. To ciągle fantasmagorie, jednak podane w bardziej przekonujący, bo - paradoksalnie - realistyczny sposób. W nowych obrazach Śliwińskiego znajdujemy też znane z wcześniejszych prac poczucie humoru - jak zwykle dyskretne, zaakcentowane gdzieś w rogu obrazu, czy wręcz tylko zasygnalizowane tytułem.

Mateusz Sadowski zatrzymuje się na elementach, za którymi często nasz umysł podąża nieuważnie, nie wykonując wysiłku zapamiętania ani wpisania ich w ramy szerszego doświadczenia. Taki rodzaj percepcji przywodzi na myśl dziecięcy sposób postrzegania świata – „zagapianie się” na drobiny bytu, podążanie wzrokiem za dostrzeżoną rysą, pajęczyną czy dziurą w ścianie. To przywoływanie „zachwyceń” jest dalekie od sentymentalizmu czy egzaltacji, zdecydowanie ironiczne, świadome własnego gapiostwa.

Wystawa prac słowackiego rzeźbiarza, uważanego od lat sześćdziesiątych XX wieku za lidera słowackiej awangardy artystycznej. Jozef Jankovič jest autorem wielu monumentalnych rzeźby o charakterze figuratywnym w przestrzeni publicznej. Jest jednym z pierwszych artystów tworzących grafikę komputerową na Słowacji. Jako jedyny słowacki rzeźbiarz jest reprezentowany w kolekcji sztuki współczesnej w dzielnicy La Défense w Paryżu. Tworzy do dziś niemal we wszystkich mediach: rzeźba, rysunek, grafika, collage, biżuteria, i projektowanie graficzne.

Wystawa jest kontynuacją projektu Człowiek jest snem cienia ( pokazywanego wcześniej w MHF w Krakowie) w nowym wyborze, poszerzonym i wzbogaconym o najnowsze prace z lat 2010-2011. Artysta od połowy lat 80. fotografujący swój cień, a czasami także cienie innych postaci, wypracował swoją własną, rozpoznawalną stylistykę

Wystawa nawiązuje do legendarnej, międzynarodowej wystawy, otwartej w Łodzi niespełna dwa miesiące przed ogłoszeniem stanu wojennego. Okoliczności historyczne sprawiły, że owa wystawa stała się manifestacją solidarności ze społeczeństwem polskim, a jej realizacja udowodniła, że możliwe było stworzenie alternatywnej wobec władzy wspólnoty: efemerycznej, otwartej na eksperyment i jednostkowość. Trzydzieści lat później jeszcze raz stawiane jest pytanie o to, w jaki sposób kultura może kształtować rzeczywistość społeczno-polityczną.

Wystawa "Business reply..." pokazuje stan obecny badań, jakie jej autor, Dominik Podsiadły, prowadzi nad życiem na obrzeżach miejskij dżungli, natłokiem informacyjnym oraz paradoksach współczesnej techniki i technologii. Konstruując swój pokaz, artysta porusza się wśród faktów i rzeczy, które większość z nas uważałaby za odpady lub przynajmniej coś zbędnego.

Wystawa sztuki użytkowej „LIFE IN 3D. Art Terrarium" to prezentacja współczesnego polskiego designu, wyjątkowa okazja, by zobaczyć w jednym miejscu prace rodzimych projektantów, które zachwyciły publiczność najważniejszych światowych targów designu. Na ekspozycji znalazły się taborety Oskara Zięty, lampy Emandes, Kafti czy studia Puff-Buff, dywany duetu Agnieszka Czop i Joanna Rusin, są prototypy i wzory ze strefy idei - ceramika Katarzyny Goleń czy Kariny Marusińskiej, oraz prace dyplomowe utalentowanych studentów akademii artystycznych - wzory kaszubskie Anny Dul i Agaty Krawczyk.

Wystawa plakatów Jana Młodożeńca z kolekcji Piotra Dąbrowskiego. Artysta urodził się w 1929 roku w Warszawie. Studiował na warszawskiej ASP, dyplom otrzymał w 1955 roku. Do 2000 roku zaprojektował ponad 400 plakatóe filmowych, teatralnych oraz dla galerii i muzeów. Zajmował się także grafiką i ilustracją prasową i książkową. W ostatnich latach życia intensywnie zajmował się twórczością malarską. Zmarł w Warszawie 12.12.2000r. W Galerii Test zostaną zaprezentowane plakaty z kolekcji Piotra Dąbrowskiego, kolekcjonera polskich plakatów, która liczy około 16 tysięcy obiektów.

Wystawa Elżbiety Jabłońskiej to podsumowanie dotychczasowej twórczości artystki. To także próba spojrzenia na jej dorobek artystyczny z dystansu, odejście od dotychczasowych sposobów jego odczytywania, a także próba delikatnego odwrócenia znaczeń. W pierwotnym zamierzeniu wystawa miała tropić nowe idee, jakie pojawiają się w sztuce Elżbiety Jabłońskiej. Przede wszystkim jednak wystawa podporządkowana zostanie autorefleksji – przyjrzymy się samemu procesowi tworzenia ekspozycji. Podejście to artystka przyjęła jako wyraz niezgody na zamykanie – wciąż rozwijającej się – własnej twórczości w muzealnych ramach.

Wystawa Elżbiety Jabłońskiej to podsumowanie dotychczasowej twórczości artystki. To także próba spojrzenia na jej dorobek artystyczny z dystansu, odejście od dotychczasowych sposobów jego odczytywania, a także próba delikatnego odwrócenia znaczeń. W pierwotnym zamierzeniu wystawa miała tropić nowe idee, jakie pojawiają się w sztuce Elżbiety Jabłońskiej. Przede wszystkim jednak wystawa podporządkowana zostanie autorefleksji – przyjrzymy się samemu procesowi tworzenia ekspozycji. Podejście to artystka przyjęła jako wyraz niezgody na zamykanie – wciąż rozwijającej się – własnej twórczości w muzealnych ramach.

Wystrawa prezentowana w ramach kolejnego Miesiąca Fotografii w Krakowie, jest to przegląs współczesnych praktyk wykorzystujących strategię heteronimu. Kuratorują ją Adam Broomberg i Oliver Chanarin, kuratorzy programu głównego. Na wystawie zostaną pokazane dokumentacje prac wielu artystów, takich jak Marcel Duchamp (jako Rrose Sélavy), Walid Raad (jako The Atlas Group), Brian O'Doherty (jako Patrick Ireland), Renzo Martens (jako Renzo Martens), Alec Soth, Simon Fujiwara (jako jego ojciec), William Kentridge (jako Kentridge vs Kentridge), Joe Scanlan (jako Donnelle Woolford), a także wielu innych, którzy wykorzystują w swojej twórczości fikcyjne postaci. Jest to pierwsza wystawa przeglądowa tego rodzaju.

Wystrawa prezentowana w ramach kolejnego Miesiąca Fotografii w Krakowie, jest to przegląs współczesnych praktyk wykorzystujących strategię heteronimu. Kuratorują ją Adam Broomberg i Oliver Chanarin, kuratorzy programu głównego. Na wystawie zostaną pokazane dokumentacje prac wielu artystów, takich jak Marcel Duchamp (jako Rrose Sélavy), Walid Raad (jako The Atlas Group), Brian O'Doherty (jako Patrick Ireland), Renzo Martens (jako Renzo Martens), Alec Soth, Simon Fujiwara (jako jego ojciec), William Kentridge (jako Kentridge vs Kentridge), Joe Scanlan (jako Donnelle Woolford), a także wielu innych, którzy wykorzystują w swojej twórczości fikcyjne postaci. Jest to pierwsza wystawa przeglądowa tego rodzaju.

Galeria pf, znajdująca się w poznańskim Centrum Kultury Zamek, prezentuję wystawę Nicolasa Grospierre'a, zaliczanego do tzw. "nowych dokumentalistów". Artysta urodził się w 1975 roku w Genewie. Od lat mieszka i pracuje w Warszawie. Studiował w London School of Economics oraz Institut d’Etudes Politiques de Paris. Jest laureatem nagrody Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Polsce, a także nagrody Złotego Lwa na XI Biennale Architektury w Wenecji. Jego prace były prezentowane na licznych wystawach zbiorowych i indywidualnych w wielu polskich i zagranicznych galeriach.

Wystawa Joanny Fluder ”Punkt obserwacyjny” dotyczy przypadkowych zdarzeń i procesów zachodzących w jej rodzinnym ogrodzie. Im dłużej mieszka z dala od miejsca związanego z dzieciństwem, tym bardziej sposób postrzegania go ulega zmianie. Zmienia się z mieszkańca w obserwatora. Na wystawie pokazana zostanie m.in. instalacja wideo, która pozwoli odbiorcom znaleźć się w roli podglądacza

Wystawa Joanny Fluder ”Punkt obserwacyjny” dotyczy przypadkowych zdarzeń i procesów zachodzących w jej rodzinnym ogrodzie. Im dłużej mieszka z dala od miejsca związanego z dzieciństwem, tym bardziej sposób postrzegania go ulega zmianie. Zmienia się z mieszkańca w obserwatora. Na wystawie pokazana zostanie m.in. instalacja wideo, która pozwoli odbiorcom znaleźć się w roli podglądacza

Existence to pierwsza wystawa polsko-francuska, prezentowana w Gdańskiej Galerii Miejskiej. Na dialog 8 składają się: ceramiczna realizacja polskiego rzeźbiarza Marka Elsnera, oraz praca video i teksty francuskiego artysty Laurent Odelain. Jaki może być dialog dwóch młodych twórców, z dwóch różnych krajów? Jest on z pewnością chęcią poznania i nawiązania łączności z drugim artystą. Jest także manifestacją swojej indywidualności i niezależności. Początkowe, intuicyjne porozumienie, Elsnera i Odelain z czasem przemieniło się w żywy, nie zawsze zgodny dyskurs. I mimo, że prace zaprezentowane na wystawie powstały w różnych mediach, odnosi się wrażenie, że opowiadają odmiennym językiem podobną historię.

Wystawa "RZECZY BUDZĄ UCZUCIA, prezentująca wybrane narracje z kolekcji CSW, ewoluuje wraz z nowymi wyzwaniami podejmowanymi przez tę instytucję sztuki. Zmianie został poddany charakter największej sali ekspozycyjnej, tzw. Sali Zygmuntowskiej. W przestrzeni ekspozycji prac z kolekcji CSW powstała mała czytelnia oraz Sfera akcji – miejsce cyklicznego prezentowania filmów dokumentujących działania w przestrzeni miejskiej. Ekspozycja prac z Kolekcji CSW bliższa jest formule wystawy zbiorowej, obejmującej kilka wybranych zagadnień, niż kompleksowemu przeglądowi zbiorów.

Pani Walewska, romantyczna heroina, kochanka Napoleona Bonaparte, a jednocześnie patronka kultowego wyrobu PRL-u, kremu do twarzy na dzień i na noc dla kobiet. Co łączy te dwie postacie? Romantyzm i zgrzebny realizm? Pani Walewska, fantazmat, Pani Walewska, odda się za miliony. "Wszystko dla Polski, Sir". Zapraszamy na pierwszą wystawę w nowej siedzibie Zbiornika Kultury, w oddziale kremów, konfekcji i naważalni, dawnej hali Fabryki "Miraculum", w której tworzono Panią Walewską.

Instalacja „Bluszcz“ Michała Frydrycha to ponad kilometr kabli, które wiją się jak bluszcz wokół Witryny. Przewody elektryczne na co dzień są niechcianymi elementami. Mają niezwykłą organiczną siłę rozrostu, uniemożliwiają ruch w przestrzeni. Kable się zwija, spina, chowa, zabudowuje. W Witrynie artysta oddaje im pierwsze miejsce. Michał Frydrych tak mówi o swojej pracy: „Z działania w Witrynie spada fantazman związany ze sztuką, która staje się odbierana jako materia.“

W cyklu wideoportretów Wojciech Zamiara podejmuje rodzaj poetyckiej refleksji nad emocjami ludzkimi. Punktem wyjścia dla artysty stało się nawiązanie do klasycznej formy portretu fotograficznego i malarskiego. Zamiara zaprosił do współpracy znajome sobie osoby, które swobodnie pozując do ruchomych, filmowych portretów, stawały się kreatorami czegoś w rodzaju performance’u do-kamerowego.