Ewa Kulesza(ur. 1977 w Poznaniu); w latach 1997-2003 studiowała rzeźbę i fotografię na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom w zakresie rzeźby i rysunku uzyskała w pracowni prof. Macieja Szańkowskiego i prof. Jarosława Kozłowskiego, oraz w zakresie fotografii u ad. Krzysztofa J. Baranowskiego. Od 2004 roku pracuje na Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (obecnie Uniwersytet Artystyczny). W 2009 roku obroniła pracę doktorską pt.: „Kształty myśli. Język wyobraźni jako istotne narzędzie poznania”. Swoje prace prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Aneks, Poznań, Galerii Post-Office, Poznań, NKD-The Nordic Artists Centre, Dale, Norwegia, Terra Nullius na V Berliner Kunstsalon, Berlin, Niemcy, Galerii OKO/UCHO, Poznań, Haus am Luetzowplatz, Berlin, Niemcy,Klaipeda Culture Communicaton Center & Exhibition Hall, Kłajpeda, Litwa, Galerii Naprzeciw, Poznań, Galerii Program, Warszawa. Wystawa p.t. „Nieśmiertelność” jest pierwszym pokazem twórczości Ewy Kuleszy w Galerii AT. Artystka mieszka i pracuje w Poznaniu i Warszawie.
W swojej twórczości artystycznej Kulesza zajmuje się przede wszystkim rysunkiem, instalacją, obiektami, książką artystyczną. Prace jej charakteryzują się dużą dozą poetyckiej wrażliwości (niejednokrotnie nawiązywały do poetyki surrealistycznej np. do twórczości Rene Magritte’a), jak i zawsze wynikają z intelektualnych dociekań wnikliwie analizujących otaczającą rzeczywistość zjawisk i rzeczy, języka, symboliki kolorów itp. Wyraźnie to artykułowała np. w pracach „n.p.m/p.p.n.” z roku 2003, „A-Z” and „∞” z 2004lub w realizacji „P-P1” z roku 2006, w których wykorzystywała tzw. „przedmioty gotowe” tj. boja morska, wiadro, flaga. Swoje podejście do sztuki Ewa Kulesza tak charakteryzuje: „Podczas pracy nad każdą realizacją proces myślowy jest dla mnie najważniejszy.” O idei i sensach zawartych w najnowszej realizacji p.t. „Nieśmiertelność”, premierowo prezentowanej w Galerii AT autorka mówi: „Przez fenomen książki koncepcje, myśli, doświadczenia, postaci, miejsca, proste dialogi lub sytuacje, które się zdarzyły lub są tworem wyobraźni, zamrożone w czasie lub w pewnego rodzaju bezczasowości, urzeczywistniają się wciąż na nowo z każdym czytelnikiem. Granice między tym, co realne a tym, co imaginacyjne nie są nigdy ostre, dochodzi do ciągłego rozszerzania świata, a największa prawda może się objawić przez fikcje. Każda ważna książka to przede wszystkim autor, który stan rzeczy przemienił, zawarł w słowach myśli, które są nieśmiertelne.”
