Wystawy

Prace Marzeny Nowak charakteryzuje subtelna struktura uwidaczniająca i nadająca formę ulotności i kruchości. Dla psychiki i emocji stwarza ona z konceptualną precyzją zredukowane abstrakcyjne „obrazy“ odbierane przy tym w sposób bardzo zmysłowy. Artystka swobodnie przekracza granice łącząc tematycznie malarstwo, rysunek, fotografię, wideo, instalacje i obiekty, uświadamiając jednocześnie relacje między osobistymi doświadczeniami a uwarunkowaniem socjokulturowym. Centralną rolę odgrywa przy tym przekształcająca siła pamięci, w której pierwotne fakty i późniejsze projekcje tworzą nowe hybrydowe wyobrażenia i obrazy.

Wystawa „Rapid eye movement” wychodzi od doświadczenia zamknięcia. Przez ponad dwie doby nie spali w galerii BWA w Zielonej Górze uczestnicy performance „Jak nikt nie widzi to możemy”, realizowanego w maju 2010 roku, podczas wystawy "Nie Śpimy". Rafał Wilk, autor i uczestnik wydarzenia, odwołuje się w nowych pracach do skrajnych doznań i reakcji osób odizolowanych, „nieśpiących” w przestrzeni galeryjnej.

Dmitri Mladenovic jest serbskim architektem, mieszkającym w Belgradzie. Związany jest, między innymi, z Politechniką Belgradzką, Politechniką w Nowym Sadzie i Politechniką w Prisztiwnicy. Od wielu lat, jako profesor wizytujący, pracuje ze studentami i dyplomantami Politechniki Poznańskiej. Wystawa będzie przeglądem najciekawszych prac z prawie 50-letniej działalności Dmitri Mladenovicia z zakresu urbanistyki, architektury i rzeźby. Na wystawie prezentowane będą również prace studenckie, wykonane pod kierunkiem Profesora. Mita, bo tak nazywają go przyjaciele, jest swoistym „ambasadorem” polskiej sztuki i architektury w Serbii.

Dmitri Mladenovic jest serbskim architektem, mieszkającym w Belgradzie. Związany jest, między innymi, z Politechniką Belgradzką, Politechniką w Nowym Sadzie i Politechniką w Prisztiwnicy. Od wielu lat, jako profesor wizytujący, pracuje ze studentami i dyplomantami Politechniki Poznańskiej. Wystawa będzie przeglądem najciekawszych prac z prawie 50-letniej działalności Dmitri Mladenovicia z zakresu urbanistyki, architektury i rzeźby. Na wystawie prezentowane będą również prace studenckie, wykonane pod kierunkiem Profesora. Mita, bo tak nazywają go przyjaciele, jest swoistym „ambasadorem” polskiej sztuki i architektury w Serbii.

"Najnowszy projekt artysty, którego część można będzie oglądać w Galerii aTAK nosi tytuł "Dwa razy za dużo obrazów [Badania mózgu w Polsce]". W tym intrygującym sformułowaniu, kryją się dwie refleksje, poprzez które Sobczyk daje nam możliwości wglądu w rzeczywistość. Pierwsza, to dość oczywista (aczkolwiek na co dzień nie problematyzowana) konstatacja dotycząca charakteru współczesnej wizualności. Natłoku obrazów. Świata dostarczającego obrazy w ilości i tempie przekraczającym możliwości percepcji. Ten proces staje się dla Sobczyka punktem oparcia dla wielkiej narracji, jaką jest jego sztuka. Druga kwestia (w nawiasach kwadratowych), dotyczy kontekstu społecznego i pytań o to miejsce, ten kraj, tych ludzi i ich stan ducha. O badanie tego urazu, jakim jest nasze poczucie historii i teraźniejszości." - Waldemar Baraniewski.

Wystawa prezentuje prace współczesnych artystów z Brukseli i Liège – rzeźbę, malarstwo, performance oraz filmy – i powstała dzięki podróży studyjnej kuratorki do tych miejsc. Przegląd w Zachęcie ma na celu przedstawienie polskiej publiczności interesujących twórców młodego pokolenia oraz ich różnorodnych artystycznych postaw: od minimalistycznych, abstrakcyjnych, czy „kosmicznych” projektów, czasem zawierających odniesienia do klasycznych rycin czy poetyki street-artu, po dadaistyczne zabawy czy dzieła ironicznie odbijające rzeczywistość, dostrzegające groteskowe elementy ludzkiej egzystencji.

Wystawa prezentuje prace współczesnych artystów z Brukseli i Liège – rzeźbę, malarstwo, performance oraz filmy – i powstała dzięki podróży studyjnej kuratorki do tych miejsc. Przegląd w Zachęcie ma na celu przedstawienie polskiej publiczności interesujących twórców młodego pokolenia oraz ich różnorodnych artystycznych postaw: od minimalistycznych, abstrakcyjnych, czy „kosmicznych” projektów, czasem zawierających odniesienia do klasycznych rycin czy poetyki street-artu, po dadaistyczne zabawy czy dzieła ironicznie odbijające rzeczywistość, dostrzegające groteskowe elementy ludzkiej egzystencji.

Wystawa Emotikon prezentująca prace Roberta Rumasa i Piotra Wyrzykowskiego to efekt wyprawy, jaką artyści odbyli na początku 2011 roku po krajach Europy Wschodniej i Azji Mniejszej. Odwiedzili Ukrainę, Turcję, Rumunię oraz Gruzję w poszukiwaniu emocji w miejscach zróżnicowanych geograficznie, kulturowo i estetycznie. Artyści niczym dwaj podróżnicy-dokumentaliści tropili bez specjalnego scenariusza miejsca i historie, nadając wyprawie aspekt socjologiczny i antropologiczny.

„Interaktywny Plac Zabaw” to wystawa skierowana do dzieci, składająca się z interaktywnych instalacji medialnych zaaranżowanych w formie artystycznego laboratorium zmysłów. „Interaktywny Plac Zabaw” jest projektem wyprodukowanym przez Centrum Sztuki WRO z Wrocławia. „Interaktywny Plac Zabaw” był pokazywany w największych polskich centrach sztuki, gdzie przyciągał tysiące zwiedzających, m.in.: w Zachęcie, CSW Znaki Czasu w Toruniu, Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu, Muzeum Narodowym w Szczecinie. Galeria Arsenał, jako miejska galeria sztuki, pragnie pokazać tę unikalną wystawę w Białymstoku.

„Interaktywny Plac Zabaw” to wystawa skierowana do dzieci, składająca się z interaktywnych instalacji medialnych zaaranżowanych w formie artystycznego laboratorium zmysłów. „Interaktywny Plac Zabaw” jest projektem wyprodukowanym przez Centrum Sztuki WRO z Wrocławia. „Interaktywny Plac Zabaw” był pokazywany w największych polskich centrach sztuki, gdzie przyciągał tysiące zwiedzających, m.in.: w Zachęcie, CSW Znaki Czasu w Toruniu, Biennale Sztuki dla Dziecka w Poznaniu, Muzeum Narodowym w Szczecinie. Galeria Arsenał, jako miejska galeria sztuki, pragnie pokazać tę unikalną wystawę w Białymstoku.

Film Matters gra z wieloznacznością słowa "matter", które w języku angielskim oznacza zarówno „materię”, jak i „treść” (znaczenie). Tytuł można zatem rozumieć jako Film się liczy, Filmowe sprawy lub jako Filmowe materie. Wystawa podejmuje próbę negocjacji pomiędzy tymi dwoma sensami, wychodząc z prostego założenia, że materia jest czymś pomiędzy „rzeczą” a „reprezentacją”.

Galeria Sztuki Współczesnej w Opolu zaprasza na „Wystawę sponsorowaną” – prezentację dwóch znakomitych polskich artystów Jerzego Kosałki i Adama Niklewicza. Za sprawą tych twórców galeria stanie się miejscem skupiającym paradoksy, sprzeczności i absurdy. Przestrzenią, w której zgromadzone zostaną wycinki rzeczywistości – codzienność i odniesienia kultury wysokiej, historia i fikcja, formy błahe i osobliwe. Powszednie drobiazgi staną się niezwykłe i odsłonią ukrytą wielość znaczeń, a niezwykłość spowszednieje.

"Cały projekt obraca się wokół postaci mojego dziadka Juliusza Wiktora Gomulickiego i jego księgozbioru – biblioteki humanisty i ducha niesfornego, amatora kuriozów i wielbiciela „pięknych pań”. To realne tło mojego dzieciństwa – przez pierwszych sześć lat życia mieszkałem w domu od sufitu do podłogi szczelnie wypełnionym książkami, częstokroć ustawionymi w dwóch rzędach. Przez następne trzydzieścikilka byłem tam niemal codziennym gościem."

Historia w sztuce to międzynarodowa wystawa badająca, jak historia buduje tożsamość w wymiarze społecznym i indywidualnym. Jednym z głównych celów prezentacji jest przyjrzenie się obiegowemu obrazowi historii, pokazanie przekłamań i nieścisłości występujących w dokumentacji wydarzeń historycznych. Dodatkowo została zaakcentowana rola indywidualnych interpretacji oferowanych przez sztukę.

Wystawa jest jedną z największych prezentacji białoruskiej sztuki współczesnej, jakie zorganizowano dotąd w Warszawie. Choć Polska (podobnie jak Litwa, gdzie prezentowano projekt w 2010 roku) sąsiaduje z Białorusią, kontakty kulturalne i handlowe między dwoma krajami na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat były raczej słabe. Przyczyną tego stanu rzeczy jest zapewne obecna sytuacja polityczna na Białorusi i zdecydowanie prozachodnia orientacja Polski

Wystawa jest jedną z największych prezentacji białoruskiej sztuki współczesnej, jakie zorganizowano dotąd w Warszawie. Choć Polska (podobnie jak Litwa, gdzie prezentowano projekt w 2010 roku) sąsiaduje z Białorusią, kontakty kulturalne i handlowe między dwoma krajami na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat były raczej słabe. Przyczyną tego stanu rzeczy jest zapewne obecna sytuacja polityczna na Białorusi i zdecydowanie prozachodnia orientacja Polski

Na płótnach Malarki toczy się tajemne życie, które można obserwować jakby przez otwarte okno. Widok rozpościera się na nastrojowe pejzaże, czasem egzotyczne, nieznane, niekiedy znajome i bliskie. Mienią się morza, płyną nieba, przez okno wlewa się słońce. Kolor zależy od pory dnia. Pejzaż pulsuje cichym rytmem i prawie zawsze zawiera w sobie ludzką postać. Czas zatrzymuje się. Pierwsze światło poranka. Popołudniowa sjesta. Chwila przed zmierzchem. A w tym wszystkim człowiek - milczy, myśli, jest.

Na płótnach Malarki toczy się tajemne życie, które można obserwować jakby przez otwarte okno. Widok rozpościera się na nastrojowe pejzaże, czasem egzotyczne, nieznane, niekiedy znajome i bliskie. Mienią się morza, płyną nieba, przez okno wlewa się słońce. Kolor zależy od pory dnia. Pejzaż pulsuje cichym rytmem i prawie zawsze zawiera w sobie ludzką postać. Czas zatrzymuje się. Pierwsze światło poranka. Popołudniowa sjesta. Chwila przed zmierzchem. A w tym wszystkim człowiek - milczy, myśli, jest.

Zapraszamy na wystawe zorganizowaną przy współpracy dwóch warszawskich galerii, Galeri Studio i Le Guern. Na drodze między galeriami znajdzie się, w różnych miejscach (sklep, witryna, kino), siedem monitorów z filmami nakręconymi przez Martę Deskur w Izraelu, które przedstawiają rytuały oraz miejsca święte trzech religii. W Studio zaprezentowana będzie instalacja z filmami i zdjęciami (Siostry na wakacjach) oraz instalacja fotograficzna pt. Anyone.