Prace Doroty Podlaskiej podejmują najczęściej tematy dotyczące prywatnej sfery życia artystki. Ważnym wątkiem jej twórczości jest narracyjność. Często posługuje się naiwną i sentymentalną konwencją romansu lub pamiętnika, formą przypominającą klatki z filmów i rysunki z komiksów.
Jak sama mówi – „Moje wystawy to proste historie. Czasami zmyślone i podkolorowane, ale zawsze mocno oparte o moje życie prywatne. Robię sztukę o tym, co mnie w danej chwili pasjonuje, to, co widzę przed oczami. Zamiast pisać pamiętnik czy listy, maluję - ludzi wokół mnie, ulubione miejsca, podróże. Ostatnio wróciłam do nauki obcych języków, które przenoszą mnie w inne światy, dzięki którym uciekam od nudnej codzienności".
Jej główne medium to malarstwo figuratywne, dla którego wypracowała specyficzny sposób prezentacji. Niewielkich rozmiarów obrazy i obiekty aranżuje w instalacje. Tworzy też fotograficzne dokumentacje, akcje, interwencje w przestrzeniach, projektuje książki i wydawnictwa. Dorota Podlaska ma w swoim dorobku wystawy m.in. w Zachęcie Narodowej Galerii Sztuki, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, Galerii Arsenał w Białymstoku, Galerii Łaźnia w Gdańsku, pobyty studyjne w Finlandii, Francji, Włoszech, Korei Południowej.
Dorota Podlaska uzyskała dyplom z malarstwa w 1989 na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika w Toruniu. W czasie studiów związana z grupami artystycznymi Naprzód, Yach-Film, w latach 1993 – 2003 tworzyła bydgoską "Wieżą Ciśnień", będąc członkiem stowarzyszenia o tej samej nazwie. Mieszka i pracuje w Warszawie.
