W twoim mieście

Magdalena Rogowska-Otremba jest absolwentką Wydziału Wychowania Artystycznego UWM w Olsztynie, dyplom z grafiki warsztatowej uzyskała u prof. Adolfa Gwozdka pod kierunkiem prof. Wiesława Bieńkuńskiego. Teoretyczną część pracy dyplomowej pod kierunkiem prof. Lecha Ostasza napisała na temat „Erotyzm w sztuce a pornografia".

Wystawa Go Get Your Knives to prezentacja wideo izraelskich artystów pomyślana jako wezwanie do działania, konfrontacji i podjęcia ryzyka. Cel nie jest jednak jasny, a prezentowane prace koncentrują się na samym procesie, wykonywanych czynnościach i wszystkim tym, co mieści się między decyzją a jej skutkiem.

Rzeźbione, malowane i wykonane z papieru anioły można będzie oglądać na wystawie czasowej przygotowanej przez Muzeum Etnograficzne we Wrocławiu. W sumie pokazanych zostanie 40 prac, ich autorem jest znany polski artysta ludowy Jarosław Furgała.

„Czas pamięci” – tak określa się niesłabnące od paru dekad zainteresowanie we współczesnej humanistyce śladami przeszłości, rolą i mechanizmami rządzącymi pamięcią. „Memory boom” który rozpoczął się z chwilą, kiedy Pierre Nora opublikował pierwsze rozważania na temat lieux de mémoire (miejsc pamięci), nie ominął również sztuki najnowszej. Pamięć stała się dla artystów jednym z ważniejszych zagadnień, które nierzadko poddawane jest krytycznej analizie. Wystawa zaprezentuje prace z ostatnich dwóch dekad uznanych polskich artystów, dla których zarówno pamięć własna, jej intymny wymiar i przekaz, jak i pamięć zbiorowa, jej mechanizmy, formy, terytoria tworzą osnowę ich sztuki.

Obecność Portretu to najnowszy projekt wrocławskiej artystki Haliny Treli, która fascynując się tradycyjnym medium rysunkowym – jakim jest węgiel – pragnie w eksperymentalny sposób połączyć go z nowymi środkami ekspresji twórczej. Inicjowany w przestrzeni Centrum Kultury Agora projekt jest początkiem zupełnie nowego cyklu realizacji, który odchodząc od klasycznego sposobu patrzenia na proces kreacji, skupi się na działaniach – z punktu widzenia formalnego – eksperymentalnych i efemerycznych.

Najnowsza wystawa Krystiana Trutha Czaplickiego, zatytułowana „Przesunięty dom”, skonstruowana jest w oparciu o zbiór tajemniczych obiektów, zainspirowanych domowymi sprzętami codziennego użytku. Przedmioty, które zwykle zapełniają nasze mieszkania, banalne i emocjonalnie transparentne, sparafrazowane przez Trutha stają się obiektami magicznymi. Tytułowe przesunięcie dokonuje się w obrębie formy, funkcji i znaczenia tych przedmiotów, zaś narzędziem do ich odczytania stają się intuicja i akceptacja dla abstrakcyjnych skojarzeń.

Wystawa prezentuje brazylijskich artystów młodej generacji, którzy w swojej twórczości odnoszą się do dzieł tamtejszych klasyków sztuki współczesnej – głównie reprezentantów modernizmu – zarówno w sztukach wizualnych, jak i architekturze.

Wystawa połączona ze świąteczną sprzedażą.

Wystawa Przybylskiego i Duchowskiego stanowić będzie próbę nakreślenia, zbadania chybotliwej granicy pomiędzy realnością a mistyfikacją. Artyści opowiedzą dwie równoległe historie, które połączy zagadnienie prawdziwości i falsyfikatu, realności zdarzeń i wprowadzenie w nią świadomej nieciągłości. Ich realizacje stanowią próbę uchwycenia prawdy o rzeczywistości, wyłuskania tego, co cenne w zalewie obrazów i informacji. Artyści stają się reportażystami z czasów natrętnej wizualności. Snują opowieści będące efektem gromadzenia danych, nakładania się na siebie kolejnych obrazów/przekazów, ale jednocześnie zawieszonych pomiędzy prawdą a fikcją.

Wojciech Duda (ur. 1964 r. w Szczecinie); absolwent Wydziału Malarstwa, Grafiki i Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (dyplom 1995). Od 1995 roku jest pedagogiem na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. Od 2002 współtworzy grupę artystyczną Wunderteam (z Rafałem Jakubowiczem i - od 2005 roku - z Maciejem Kurakiem, wcześniej również z Pawłem Kaszczyńskim oraz zmarłym w 2005 roku Włodkiem Filipkiem). W 1995 roku otrzymał Stypendium im. Marii Dokowicz za pracę dyplomową, a w 1996 roku Stypendium Artystyczne Miasta Poznania dla młodych twórców.

2 grudnia w Amaristo Galeria Przy Teatrze w Warszawie odbył się wernisaż wystawy „Jasinski&friends II”. Wystawę będzie można zobaczyć do końca stycznia 2014 roku. Kuratorem i pomysłodawcą ekspozycji jest Dominik Jasiński, jeden z najzdolniejszych malarzy młodego pokolenia.

Mama, malarka i marketingowiec, rocznik 1975. Mieszkanka i miłośniczka Warszawy. Maluje od zawsze, z wykształcenia jest plastykiem wystawiennikiem. W swoich pracach posługuje się głównie techniką malowania farbami akrylowymi, miesza też technikę malarską z grafiką, tak wiec miks farby, kredki i piórka. Tematyka, która jest najbliższa Artystce to studium osobowości kobiety. Ulubione motywy - kobieta, czaszka, rogi, lalka.


„Perfekcjoniści” to temat przewodni konkursu, wystawy pokonkursowej oraz specjalnej limitowanej publikacji dostępnej w wybranych salonach Empik (lista Salonów dostępna na www.modessqe.com). Temat został zainspirowany odkryciem przez brytyjską antropolożkę nowej grupy społecznej - Młodych Eksperymentujących Poszukiwaczy Doskonałości (Young Experimenting Perfection Seekers - w skrócie YEPPIES). W eksplorowaniu tematu perfekcjonizmu wzięli udział artyści z całego świata.

IV edycja „SZTUKOBRANIA” to zupełnie nowa odsłona wydarzenia, w którym swoje prace zaprezentują nie tylko najlepsi młodzi artyści z Polski, studenci i absolwenci uczelni artystycznych, ale również twórcy niezależni i wyjątkowo utalentowani. Różnorodność Targów podkreślą reprezentując różne style, szkoły i środowiska artystyczne. „SZTUKOBRANIE” to dwudniowe wydarzenie skupiające w jednym miejscu grupę znakomitych - młodych nie tylko wiekiem, ale i duchem - twórców sztuki współczesnej, umożliwiające nawiązanie kontaktów z klientami, kolekcjonerami oraz galeriami.

Dla Witolda Stemachniewicza montaż jest bez wątpienia elementem konstytutywnym obrazów. Artysta konstruuje je nie poprzez przedstawianie i rozmieszczenie samych elementów, ale poprzez ich różnice, wzajemne zderzenia, konfrontacje, konflikty. Tak rozumiany montaż jest pokazywaniem o tyle, o ile obraz rozdzielamy na części. Niczego nie ułożymy bez wcześniejszego procesu rozłożenia. Montujemy o tyle, o ile ukazujemy nowe obrazy we wspólnym zetknięciu. Montaż wydobywa i spaja heterogeniczne formy, nie zważając na skalę wielkości czy przypisaną im wcześniej hierarchię i intencję. W filozofii Waltera Benjamina każda intencja umiera, a prawda dzieli się na nieruchome, otoczone aureolą idee - obrazy. "Funkcjonują one w ramach publicznego procesu jako dialektyczne figury trwającego eksperymentu."

Yinka Shonibare zaliczany jest do artystów, których twórczość konsekwentnie skupia się wokół określonych zagadnień – w tym wypadku – zagadnień związanych z kolonializmem brytyjskiego imperium, co równocześnie uruchamia współczesną złożoność problematyki postkolonializmu.

Można być zabieganym całe życie i wcale go nie zauważyć, jak mija. Można też kontemplować, chłonąć każdą chwilę, niemal wsysać w siebie kolejne zachwyty nad widokiem z okna, ławki w ogrodzie, czy też z brzegu morza. Można patrzeć w dal, uciekać w oderwanie od rzeczywistości. Można też używając elementów rzeczywistości dokonywać kolejnych selekcji, wyciągać meritum i budując poprzez kolor, strukturę, czy formę swoją deklarację miłości, umiłowania tego wszystkiego, co ważne, co jest życiem – dla artysty na przykład.

Niezwykłą kolekcję obrazów, które udało się artyście zachować, będzie można zobaczyć na wystawie pt. "Okna do Boga" prezentowanej w Muzeum Niepodległości w Warszawie. Żywe, kipiące barwami krajobrazy porównane zostały przez rzeźbiarza Maksymiliana Biskupskiego do „okien do Boga”bowiem dzięki nim Stwórca – „wieczny Ogrodnik rajskiego ogrodu” – zagląda do naszych serc. Jak powiedział artysta „w obrazie powinna być i poezja i muzyka i architektura”. Krajobrazy przedstawiają subiektywnie widziane zakątki Kazachstanu i Rosji. Przedstawione na nich: zieleń, niebo, domy tętnią życiem, zaskakują intensywnością barw. Dzięki kładzionym grubymi warstwami farbom, obrazy zyskują trzeci wymiar, obłoki i drzewa zdają się „wychodzić” z płótna, zapraszając widza do niepowszedniego spojrzenia na świat.

Gra o grafikę toczy się od dawna na wielu polach i nadszedł wreszcie czas, aby powiedzieć jasno i wyraźnie to, o czym dotąd jedynie marzyliśmy. Tak, kochamy grafikę i chcemy, by inni ją pokochali! Tak, to właśnie grafika, łącząc moment z wiecznością, technikę z kunsztem, kunszt z improwizacją otwiera nas na antynomie świata płynnej nowoczesności i teraz chcemy, by innych na ten świat otworzyła!

Tytuł wystawy "Ruja i porubstwo" jest sformułowaniem jakiego użył Henryk Sienkiewicz określając twórczość młodego pokolenia artystów tworzących w duchu młodopolskim. Okres ten uznawany za najbardziej płodny czas rozwoju kultury i sztuki polskiej, miał swój początek w Krakowie. Był to również czas najszerzej opisywanych w literaturze przyjęć, skandali i przedsięwzięć artystycznych. Minęło ponad sto lat, a w Krakowie nadal w dużych ilościach spożywa się wyskokowe trunki, przesiaduje w niewielkich knajpkach, dywaguje się nad istotą sztuki odpalając papierosa od papierosa. Kłóci się, obmawia, godzi, współpracuje i zazdrości. Tylko romanse wydają się być mniej płomienne. Wszystko toczy się swoim krakowskim tempem.