Wystawy

Projekt prowadzony jest przez doskonałego ceramika, artystę i pedagoga Marka Cecułę. Odbywa się pod patronatem Instytutu Adama Mickiewicza. Uczestnicy w trakcie warsztatów projektowych, antropologicznych oraz kulinarnych sprawdzają, jakie są kulturowe aspekty spożywania posiłków oraz jak smak i sposób przyrządzania potrawy wpływają na formy jej podania.

Tytuł projektu i jego główna oś koncepcyjna odnosi się do logografów jońskich. Byli to pierwsi kronikarze, którzy w starożytnej Grecji stali się kolekcjonerami opowieści i legend z odległych krain. Na podstawie tych przekazów budowali oni swoje wypowiedzi. W ich twórczości nie istniała granica między udokumentowaną historią a fikcją; przekaz ustny odwiedzanych przez nich, lokalnych społeczności stanowił kanwę ich twórczości literackiej, gdzie obok siebie istniały mitologiczne zjawiska, legendy przekazywane z pokolenia na pokolenie oraz fakty z historii. Logografowie snuli opowieści, budując tym samym swoiste genius loci i zmieniając świadomość i obraz świata odbiorców.

Portrety artystów i autoportrety – obrazy, rysunki, grafiki, rzeźby z kolekcji muzeum. Kilka zestawów: twórcy polskiej kultury, młodzi artyści po wojnie (z lat 40. i 50.), twórcy w PRL-u i wobec PRL-u (lata 60.-80., też 2005), autoportrety z bliskimi, autoportrety z lustrem i za szybą, „portrety mistrzów” i artyści Radomia.

Wystawa „Poręczne” koncentruje się na plastyczności materii, próbując objąć możliwie największą ilość jej wymiarów – zarówno fizycznych (wizualnych, haptycznych, kinetycznych) jak i symbolicznych, mentalnych (od rutynowego użycia po fetyszyzację), stawiając pytanie o tkwiący w niej potencjał zmiany, przeobrażenia, przekształcenia. Plastyczność rozumiana jest tu w dwojaki sposób – jako giętkość tworzywa, ale też waloryzacja estetyczna. Prezentowane na wystawie obiekty i przedmioty sytuują się pomiędzy tymi właściwościami, balansując między przedmiotem użytkowym, przedmiotem przeestetyzowanym (bliskim postulatom antydizajnu), nie ukrywając bynajmniej swojej aspiracji do miana dzieła sztuki oraz roszczenia do eksponowania go w jej instytucjach.

"VBmarmi.carrara" – performans Vanessy Beecroft, włoskiej artystki mieszkającej w Stanach Zjednoczonych, zrealizowany w ramach Międzynarodowego Biennale Rzeźby w Carrarze w 2010 roku, jest teraz filmem. Praca jest inspirowana Studi Nicoli, najstarszą pracownią rzeźby w Carrarze, w której powstały setki dzieł wykonanych ze słynnego białego marmuru. Nagie kobiece ciała, od zawsze wykorzystywane przez artystę jako element silnego oddziaływania scenicznego i środek przekazu, mieszają się w tym dziele z antycznymi i nowoczesnymi posągami stojącymi w Studi.

Krzysztof Figielski sztukę traktuje jako wewnętrzną podróż. Porusza się po peryferiach i pograniczach kultur, epok i krain geograficznych. Jest artystą osobnym. W przestrzeni pracowni przeobraża się w maga, czasami błazna. Z namysłem - a niekiedy z ironią i szczyptą humoru - łączy świat organiczny ze światem wyobraźni. Pożywką dla tej twórczej alchemii bywają symbole i mity, baśniowe zamki i stwory, ale również przyroda: ptak, drzewo, góra, kamień, strumień czy księżyc.

Wystawa powstała, aby zaprezentować dobre wzorce szerokiej publiczności w Polsce i jako wizytówka polskiej architektury za granicą. Na wystawie prezentowane będą syntetyczne makiety pokazujące bryłę i ideę domu oraz specjalnie wykonane na wystawę fotograficzne „portrety domów” Juliusza Sokołowskiego, jednego z najlepszych polskich fotografów architektury.

Ściany galerii są zupełnie puste. Na powierzchni podłogi rozpościera się gęsty, precyzyjny rysunek. Izabela Ołdak przygotowuje go przez kilka dni. Sypie popiół zmieszany z pigmentem w skomplikowany wzór kiełkujący w jej głowie.

Powstawaniu tej wyjątkowej, prywatnej kolekcji od początku przyświecał konkretny zamysł: aby poprzez najwybitniejsze i najciekawsze dzieła polskiej fotografii powojennej stworzyć możliwie szeroką panoramę, opisującą wizerunek oraz tożsamość współczesnej kobiety.

To pierwsza w Polsce wystawa prezentująca w tak szerokim wyborze suknie paryskich projektantów od Jean-Philippe Worth’a, poprzez Jeanne Lanvin, Cristóbala Balenciagę, Christiana Diora, po Thierry’ego Muglera i Christiana Lacroix.

W 2013 mija 40 lat od dnia, kiedy Chris Niedenthal jako młody fotograf przyjechał do Polski, aby zostać korespondentem zagranicznym, a ostatecznie tak związał się z krajem swoich rodziców, że pozostał tu do dziś. Stał się jednym z najważniejszych dokumentalistów czasu przemian politycznych, życia codziennego, „rekwizytów” ówczesnej rzeczywistości i wizerunków zwykłych ludzi.

Galeria Bielska BWA zaprasza na swój najnowszy projekt pod nazwą Przesilenie Letnie w Galerii Bielskiej BWA, który odbędzie się w dniach 21-22 czerwca 2013 roku (piątek i sobota). 21 czerwca zostaną otwarte dwie wystawy: „Powrót do korzeni” i „Kobiety Mocy”, które podejmowaną przez artystów tematyką, prezentowanymi pracami, odwołują się do duchowości, mistyki, magii i więzi człowieka z naturą. Ponadto w programie znajdują się koncerty plenerowe, panel dyskusyjny pt. „Magia – Pramatka Sztuki” oraz liczne działania kulturalno-ekologiczne Klubu Gaja, związane z obchodami jubileuszu 25-lecia istnienia tego znanego stowarzyszenia.

Artystka z wykształcenia jest architektem, zajmuje się również projektowaniem witraży oraz malarstwem. W swojej twórczości tworzy abstrakcyjne kompozycje malarskie, w których główną rolę odgrywa światło i kolor. Na wystawie w Galeria Gallerystore.pl będziemy mogli podziwiać jedne z najnowszych prac Artystki.

Wystawa rumuńskiego artysty Nicu Ilfoveanu w Galerii Miejskiej Arsenał w Poznaniu będzie prezentacją fotografii i filmów artysty oraz slajdów wyświetlanych z karuzelowego rzutnika.

Artystka stawia pytania o naturę przestrzeni i miejsce, jakie zajmuje w niej człowiek, o relacje między ludźmi a ich otoczeniem. Jak wpływa na nas nasze środowisko życia? Czy jest możliwe, by człowiek był swobodny?

Basia Bańda może wprowadzić odbiorcę wystawy w poznańskim Arsenale w konsternację. Wystawę tworzą obiekty, rysunki, obrazy, kolaże oraz instalacja site-specific. Artystka preparuje pozornie klarowną i jasną sytuację poprzez banalny tytuł, który został zaczerpnięty z Dziennika 1954 Leopolda Tyrmanda, i równocześnie podsuwa obrazy bardzo przewrotnych i ambiwalentnych postaci, które wyłaniają się z jej prac i tworzą samorządne królestwo wyobrażeń nieoczywistych, pokrętnych, kłopotliwych.

Już za tydzień, 7.06 (piątek) o godz. 19 zapraszamy na wernisaż wystawy Roberta Olejnika pt. "Zona". Tym razem w Galerii Socato zagości czarno-biała fotografia.

Freelancer to w polskim tłumaczeniu wolny strzelec – osoba o nienormowanym czasie pracy, niezwiązana z pracodawcą stałą umową, zachowująca ślad „wolności” i uczestnicząca w grze rynkowej na innych zasadach. Możemy nazwać ją „wolną od” trudu i nużącego etatyzmu, „wolną do” wyboru rodzaju i charakteru pracy, najczęściej związanej z tzw. wolnymi zawodami i przemysłem kreatywnym. I w takim rozumieniu wolnymi strzelcami są artyści zależni od popytu i podaży na rynku sztuki, których sytuacja podobna jest do sytuacji bytowej wielu dzisiejszych pracowników.