W ramach WWB odbędzie się ponad 70 wydarzeń – od inauguracyjnej akcji „Moon Ride” przed Pałacem Kultury, przez wystawy, warsztaty, wykłady, projekcje filmowe, wycieczki, po kolejną edycję Departamentu Propozycji – otwartych sesji dla mieszkańców Warszawy, gdzie każdy chętny może przedstawić swój własny pomysł na miasto.
W pięciu różnych punktach miasta pokazane zostaną wystawy poświęcone architekturze. Na stacji PKP Warszawa-Powiśle zaprezentowana zostanie twórczość Arseniusza Romanowicza – projektanta nowoczesnych warszawskich dworców kolejowych. W przedwojennej willi przy ul. Frascati 4, opiewanej przez Leopolda Tyrmanda w słynnym „Dzienniku 1954”, przypomniany zostanie architekt Karol Schayer, jej projektant, który po 1945 roku wyemigrował do Bejrutu i tam stworzył 140 ultranowoczesnych budynków, nadających modernistyczne oblicze tej śródziemnomorskiej metropolii. Z kolei wystawa „PRL ™”, umieszczona w Muzeum Techniki, opowie o eksporcie polskiej architektury i urbanistyki do krajów Afryki i Bliskiego Wschodu w latach 60. i 70. Szczególnym projektem jest wystawa „Przestrzeń między nami” poświęcona Stanisławowi Zamecznikowi – warszawskiemu architektowi, twórcy prekursorskich projektów aranżacji wystaw, które nadały kształt całej epoce polskiego wystawiennictwa. Wspólnym mianownikiem festiwalowych wystaw jest nowoczesna wizja architektury, będąca wynikiem całościowej koncepcji miasta. Ale czy całościowe planowanie jest wciąż możliwe i przydatne w naszych czasach? Także na to pytanie próbuje odpowiedzieć „Warszawa w budowie”. O współczesnym rozumieniu architektury opowie w swoim wykładzie japońska architektka Kazuyo Sejima, zdobywczyni tegorocznego architektonicznego Nobla, czyli Nagrody Pritzkera. Jej słynne projekty, takie jak New Museum w Nowym Jorku czy Muzeum Sztuki XXI Wieku w Kanazawa w Japonii, zadają śmiertelny cios modnej w ostatnich dekadach architekturze ikonicznej, epatującej ekstrawagancją i nadmierną ekspresją form. Niemal przezroczysta architektura Sejimy bardziej niż do patrzenia, jest do życia. I właśnie codzienne życie w wielkim mieście jest kolejnym ważnym tematem festiwalu „Warszawa w budowie”.
Warszawa zmienia się dynamicznie – głównie za sprawą bezprecedensowego wzrostu aktywności samych warszawiaków, angażujących się w niezliczone oddolne inicjatywy. Zmiany te pozwalają mieszkańcom miasta układać własne, indywidualne scenariusze życiowe. W wielkim mieście każdy jest projektantem swojego życia codziennego, nawet jadłospisu – stąd w programie „Warszawy w budowie” znajdą się także warsztaty kulinarne i debaty o gastronomii, a troska o dostęp do taniej i zdrowej żywności i miejsce warszawskich bazarów w krajobrazie społecznym i ekonomicznych będzie tematem debat i jednego z Departamentów Propozycji. Osobny Departament Propozycji poświęcony zostanie granicom wolności osobistej w mieście. To spotkanie nosić będzie tytuł „Trawa” – czemu raz można na niej siadać, a raz nie, co wolno pić, co palić, a czego nie – i dlaczego? Kwestię przyjemności z przebywania w przestrzeni publicznej podniosą także działania trzech młodych londyńskich biur architektonicznych – Common Office, Dallas Pierce Quintero i Office for Subversive Architecture. Ich projekty, zbiorczo zatytułowane po prostu „Przyjemność”, zrealizowane zostaną w otoczeniu Rotundy, w Pasażu Wiecha i w podziemiach Dworca Centralnego.
Spojrzenie na Warszawę z zewnątrz, jak w przypadku młodych brytyjskich architektów, pozwala dostrzec uniwersalne problemy metropolii. Każdy mieszkaniec Warszawy przeświadczony jest o jej absolutnej wyjątkowości. To część tożsamości naszego miasta. Ale przecież równocześnie Warszawa doświadcza tych samych procesów, co wiele innych miast świata, także tych spoza tradycyjnych centrów kultury Zachodu. Wiele ciekawych recept pojawia się w na przykład w miastach Ameryki Łacińskiej. Festiwal „Warszawa w budowie” to okazja, by poznać cudze doświadczenia i wiedzę o wielkomiejskich zjawiskach powstałą gdzie indziej, stąd tak licznie zaproszeni zagraniczni goście, których wystąpienia pogrupowane zostały w tematyczne sesje weekendowe, odbywające się w audytorium Muzeum.
Wiedza ekspercka, wymiana doświadczeń, współpraca w formie warsztatów i debat – festiwal „Warszawa w budowie” oferuje warszawiakom narzędzia do poszukiwania nowoczesnej tożsamości ich miasta. Te poszukiwania to fundament misji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, muzeum, które ma nowoczesność w nazwie, powstaje w Warszawie, dla Warszawy i dla jej mieszkańców. Jego gmach na Placu Defilad będzie jedną z najbardziej widocznych oznak nadejścia nowego rozdziału w historii miasta.
