Rozdział I
Michał Frydrych Villa Straylight
Otwarcie: piątek 29 stycznia 2016, godz. 21.00
Rozdział I potrwa do 6 marca 2016.
Kurator: Stach Szabłowski
Koordynacja: Paulina Kowalczyk
„Villa Straylight – odezwał się wysadzany klejnotami przedmiot na postumencie – to ciało, które wyrosło na sobie jak gotycka fantazja. Każde miejsce w Straylight jest w pewien sposób sekretne: owe nie kończące się ciągi komnat połączonych przejściami, schodniami obudowanymi jak wnętrzności, gdzie wzrok gubi się w ciasnych zakrętach, wśród ozdobnych kotar, w pustych alkowach...”
William Gibson, Neuromancer
Villa Straylight to trylogia wystawowa poświęcona twórczości Michała Frydrycha, Piotra Grabowskiego i Kuby Bąkowskiego. Projekt podzielony jest na trzy rozdziały. Autorem każdego z nich jest jeden z artystów biorących udział w projekcie.
Rozdziały składające się na Villę Straylight mają charakter autonomicznych projektów. Każdy z uczestników proponuje własną poetykę i posługuje się autorską strategią twórczą. Wspólną platformą do działania dla Frydrycha, Grabowskiego i Bąkowskiego jest przestrzeń, którą będą kolejno organizować dyskursami swojej sztuki, a także zbiór pojęć, zagadnień i problemów, które przywołujemy poprzez tytułową figurę Villi Straylight.
Villa Straylight to fikcyjne miejsce wykreowane przez prekursora cyberpunka, Williama Gibsona, w fantastyczno-naukowej powieści Neuromancer. Villa jest tajemniczą rezydencją zajmującą ostatni sektor stacji orbitalnej Freeside – krzyżówki kosmicznego Las Vegas, wolnego miasta portowego i wakacyjnego resortu. Villa jest labiryntem kryjącym kolekcję osobliwych artefaktów. Jest wreszcie miejscem nawiedzanym przez sztuczną inteligencję – samoświadomy kod, walczący o uzyskanie pełnej podmiotowości.
Wystawowa trylogia Frydrycha, Grabowskiego i Bąkowskiego nie jest galeryjną adaptacją prozy Gibsona. Z jego Villi czerpiemy jednak zbiór inspiracji, pojęć i obrazów, które wyznaczają poetykę i pole poszukiwań prowadzonych zarówno w ramach poszczególnych rozdziałów, jak i całego projektu. Do tego zbioru należy koncept przestrzeni, w której zaciera się granica między tym, co materialne i wirtualne, między przedmiotem, pojęciem i informacją. Mieści się w tym zbiorze także wiara w „sztuczną inteligencję” języka (kodów programowania, mowy potocznej, idiomów artystycznych) – języka, którym mówimy, ale który „wypowiada” również mówiącego, posiada własną agendę i podmiotowość niezależną od tego, kto się nim posługuje. Biorących udział w wystawie artystów z cyberpunkowym duchem Gibsona łączy hackerskie, pirackie podejście do wiedzy i informacji oraz ambiwalentny stosunek do technologii, która jest przedmiotem fascynacji i zarazem niepokoju. Wszyscy trzej, choć każdy na inny sposób, odwołują się do fantastyki naukowej jako dziedziny, w której to, co rzeczywiste, rozpoznawane jest poprzez alegoryczne wyobrażenia tego, co (nie)możliwe.
Michał Frydrych, Piotr Grabowski i Kuba Bąkowski praktykują tworzenie sztuki jako szczególną procedurę poznawczą. Są malarzami, rzeźbiarzami, autorami filmów, inicjatorami zdarzeń i konstruktorami artystycznych maszyn. Są jednak również, a może nawet przede wszystkim, researcherami, badaczami, hackerami przechwytującymi obrazy i informacje, szukającymi między nimi połączeń i nadającymi owym połączeniom kształt i formę. W Villi Straylight myślenie i intelektualne spekulacje mają bezpośrednie materialne konsekwencje: myśli stają się fizycznie obecne w obszarze dyskursu, niczym przedmioty w przestrzeni.
Rozdział I
Michał Frydrych
Villa Straylight
Otwarcie: piątek 29 stycznia 2016, godz. 21.00
Rozdział I potrwa do 6 marca 2016
Więcej >>>
Rozdział II
Piotr Grabowski
Ssaliśmy młody szpik.
Zarządzanie strukturą rozproszoną – case study: Kurzfield&Blackdom
11 marca – 17 kwietnia 2016
Przestrzenią, w której rozgrywa się wystawa Piotra Grabowskiego, jest pogranicze sieci i świata realnego. Artysta sięga po różne środki, od inscenizacji, performansu i sztuki walki, przez zbiory obiektów składające się na modele fragmentów rzeczywistości, po byty wirtualne i kompozycje ułożone z informacji. Ten bogaty, a jednocześnie ostentacyjnie niespójny repertuar gestów służy Grabowskiemu do pokazania, jak na styku dwóch światów dwuznaczne i niestabilne stają się tradycyjne pojęcia i kategorie, takie jak miejsce, fizyczna odległość, polityka czy wolność i podmiotowość jednostki. W perspektywie artysty płynność osieciowanej rzeczywistości jest źródłem egzystencjalnego zagubienia, ale kryje w sobie obietnicę zupełnie nowych możliwości poznawczych.
Rozdział III
Kuba Bąkowski
The Return of the Giant Hogweed King
22 kwietnia – 22 maja 2016
W rozdziale Michała Frydrycha wystawa jest swego rodzaju modelem przestrzeni języka, rozumianego jako kod programowania rzeczywistości. Piotr Grabowski traktuje wystawę jako przestrzenną reprezentację pogranicza realnego i wirtualnego. W swoim rozdziale Kuba Bąkowski zmienia przestrzeń Villi Straylight w miejsce, które możemy sobie wyobrazić jako muzeum historii naturalnej trwające po rozpadzie organizujących je oryginalnie kategorii. W tym zdekonstruowanym muzeum po końcu historii naturalnej eksponaty mutują. Granice między przyrodą i technologią, biologicznymi bytami i mechanicznymi tworami są tu zatarte, podobnie jak rozróżnienie między antropologią i fantastyką oraz badaniami a rozwijaną na ich bazie konfabulacją. Oto miejsce, w którym istniejące, dawno nieistniejące i zaledwie domniemane organizmy spotykają się z minerałami, ciałami niebieskimi i ludźmi. Eksponaty tego „muzeum” – rzeźby kinetyczne, fotograficzne obrazy, astronomiczne modele – to efekt pracy artysty, w którego postawie łączą się figury nieortodoksyjnego uczonego, konstruktora i performera. Bąkowski inscenizuje zapalanie się gwiazd na niebie, pielgrzymuje do odległych, trudno dostępnych miejsc, prowokuje mutacje, rekonstruuje stworzenia, których nigdy nie było. W prowadzonych przez artystę badaniach przedmiot poznania może być fikcyjny, a nawet absurdalny, ale proces produkcji wiedzy pozostaje realny, a rezultat tego procesu wiarygodny i sprawdzalny na poziomie poetyckim.
Wolontariusze wspierający realizację prac: Martyna Błotnicka, Katarzyna Ciesielska, Agata Cieślak, Alicja Gąsiewska, Barbara Gryka, Grażyna Kotkowska, Agnieszka Mioduszewska, Mania Modzelan, Agata Ponichtera, Julia Poziomecka, Kamila Roman, Karolina Szlupowicz, Edyta Śladowska, Antoni Wiśniewski, Mateusz Wojcieszak
Specjalne podziękowanie dla: Krzysztofa Arszennika i Ilii Stasiuka
