Bracia Jura wystawiający swoje prace to Stanisław i Janusz Jura.
Janusz - z wykształcenia technik wiertnik. Ostatnie 25 lat pracował na różnych stanowiskach w Spółce należącej do dużego Koncernu Naftowego. Aktualnie bezrobotny. Fotografią zajmuje się amatorsko w wolnych chwilach od 6 lat. Mimo braku wykształcenia artystycznego w tym i fotograficznego, ma już na swoim koncie pierwsze sukcesy w postaci udziału w pokonkursowych wystawach zbiorowych: - Pomorski Konkurs Fotografii Prasowej "Gdańsk Press Photo 2012: Moja piłka nożna" im. Zbigniewa Kosycarza. Gdańsk, 2012 r., - XV Międzynarodowy Niekonwencjonalny Konkurs Fotograficzny "FOTO ODLOT", Rzeszów, 2012 r. i 2014 r., - Międzynarodowe Konfrontacje Fotograficzne "Tylko Jedno Zdjęcie 2014", Jarosław, 2014 r. W obrębie zainteresowań artysty jest świat realny, ale ujęty w aspekcie ‘’onirycznym’’. Przedstawione fotografie kwiatów, łąki, czy po prostu pewnych ‘’wycinków‘’ rzeczywistości są delikatnie poetyckie i ulotne. Z jednej strony urzekają dekoracyjnością i płynną formą, a z drugiej strony emanują silną ekspresją. Nieprzypadkowo nasuwa się porównanie z Arshile Gorkym. Janusz stosuje różne ciekawe połączenia fotografii i malarstwa wg. własnej techniki do której wykorzystuje m. innymi kawałki potłuczonego szkła, ptasie pióra, farby, piasek, makaron itp. wraz z polewaniem, posypywaniem lub zamrażaniem fotografowanych obiektów. Artysta nie posługuje się Photoshopem ani innymi programami do obróbki zdjęć. Niezwykle ciekawe są fotografie strachów polnych. Strachy nie strachy. Realne, budowane z tego co pod ręką (lalki, plastikowe butelki, stare ubrania...), w czasem sennym i ‘’miękkim’’, czasem mglistym pejzażu nabierają wymiaru uniwersalnego. Odciska się w fotografiach strachów znak naszych czasów: plastikowa jaskrawość, pewna przypadkowość, ale wszystko mocno zakorzenione w rzeczywistości.
Stanisław - prezentuje malarstwo będące wynikiem fascynacji światem koni, jeźdźców i gonitw. Stara się uchwycić niezwykłą dynamikę konia i jeźdźca w ruchu, oraz - pełną materialności - ulotność gonitw. Malował sceny między innymi z Palio w Sienie, Palio d’Asti, Wielkiej Pardubickiej. W tym celu - szukając właściwych form wyrazu - stosuje ekspresyjną szkicowość, szorstkość formy a czasem nawarstwianie i wielowymiarowość faktury. Porusza się w dość szerokiej palecie kolorów, a forma czasami oscyluje na granicy abstrakcji. Poświęcając techniczne dopracowanie szczegółów, stara się upraszczać formę i ciągle ucieka w pewną nieoznaczoność, zachowując przy tym realistyczne cechy interesującego go tematu .
