Diana Fiedler (ur. 1976 w Górze); studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu. Dyplom obroniła na Wydziale Edukacji Artystycznej; praca magisterska napisana pod kierunkiem prof. Jaromira Jedlińskiego (2000). Dyplom z Rysunku i Grafiki warsztatowej w pracowniach prof. Jarosława Kozłowskiego i prof. Mirosława Pawłowskiego (2002). W latach 2008-2010 studiowała w Royal College of Art w Londynie. W latach 2006-2008 współprowadziła (wraz z Mikołajem Polińskim) Galerię Aneks w Poznaniu. Obecnie jest adiunktem w IX Pracowni Rysunku na Uniwersytecie Artystycznym w Poznaniu. W 2008 i 2009 roku otrzymała Stypendium Royal College of Art, a w 2002 Stypendium Miasta Poznania. Prace artystyczne prezentowała na wystawach indywidualnych i zbiorowych m.in. w Galerii Aneks w Poznaniu, Galerii Naprzeciw w Poznaniu, Galerii Foksal w Warszawie, Galerii Oko/Ucho w Poznaniu, Galerii Muzalewska w Poznaniu oraz w Kunst Bauwerk/Tabakfabrik, Vierraden, Royal College of Art, Londyn, 2yk Galerie, Berlin.
Diana Fiedler zajmuje się w sztuce przede wszystkim rysunkiem, instalacją, fotografią, wideo. W swojej twórczości artystka porusza problemy związane z przestrzenią, zarówno tą indywidualną, z którą się utożsamia, jak i tą, która jest dla niej obca, anonimowa – jak sama mówi: „Interesuje mnie anonimowość przestrzeni, w której można także znikać, izolując się od zewnętrznego świata, rzeczywistości, a nawet od samego siebie. Fizyczną cechą tej anonimowości jest brak charakteru, choć odczucie nijakości buduje także rodzaj napięcia. I ciężar. Te obce przestrzenie – symulujące przytulną atmosferę – są przejściowymi i pustymi nie-miejscami, w których można utknąć.” Prace Fiedler charakteryzują się zazwyczaj minimalistycznym użyciem środków artystycznych; wykorzystuje formy geometryczne (budowane z bloków betonowych), ułożone w logicznych układach, zestawiając je np. z dużo-formatowymi, czarnobiałymi fotografiami. Ważna jest dla niej architektura przestrzeni, pamięć o niej i wynikające z tego personalne relacje zachodzące pomiędzy fizyczną i mentalną strukturalnością architektury. Prace / instalacje artystki są najczęściej przesycone, wyczuwalnym podświadomie, egzystencjalnym niepokojem i intelektualną zadumą.
W realizacji „Undo” przygotowanej w Galerii AT Diana Fiedler zbudowała ścianę z gruzu zburzonych ścian działowych domu, w którym będzie mieszkać w przyszłości. Wbudowana w filar galerii, stała się częścią konstrukcji budynku. Jak sama to określa: „Budowa ściany służącej funkcjom konstrukcyjnym z materiału pochodzącego z destrukcji innej ściany jest symbolem samym w sobie. Staje się jednocześnie obiektem, w którym unaoczniają się obydwa "życia" użytego materiału: dawne ze zburzonej ściany oraz nowe w obecnie zbudowanej”. Istotny w tej pracy jest fakt zauważenia i udokumentowania starych gazet i papierowych worków po cemencie, będących kiedyś izolacyjnym elementem wypełniającym ścianę. Na wystawie zaczynają znaczyć coś nowego, stają się bytem autonomicznym i symbolicznym jednocześnie. Wystawa p.t. „Undo” jest pierwszym indywidualnym pokazem twórczości Diany Fiedler w Galerii AT.
