W najogólniejszym ujęciu malarstwo Michała Misiaka jest zaliczane do nurtu geometrycznego. Mechanizm działania jego obrazów jest analogiczny do tego, jakiego używali klasycy op–artu: przebieg blisko położonych równoległych, lub przecinających się gęsto linii, wprawia powierzchnię w wibrację, odsłaniając względność dwuwymiaru. Ujawniają się przestrzenie istniejące nie na zasadzie wzajemnego rozmieszczenia przedmiotów w perspektywie, nie „wymalowane na obrazie”, lecz wprost wyrażane przez obraz.
Tym sposobem utwór malarski nie „przedstawia”, ani nie „obrazuje” żadnego obiektu w świecie widzialnym, lecz odnosi się do arche, do zasady podstawowej istnienia tego świata. No, w każdym razie, podstawowej według konceptu pitagorejczyków. A tą zasadą była liczba, a więc – proporcja, a więc – harmonia, a więc – złoty podział, a więc – symetria. Można powiedzieć, używając nie specjalnie odkrywczej metafory, że ostatnią dekadę twórczości Michała Misiaka objaśnia gwiazda pitagorejska – pentagram.
Mowa tu o pojęciach, czyli przedmiotach nie należących do zbioru bytów doznawalnych zmysłowo, lecz do świata umysłu i unaocznianych w drodze procesu twórczego. U podstaw takiego procesu leży kontakt autora z własnym umysłem. Potocznie, taki kontakt wprawdzie często zachodzi, lecz jest całkowicie, lub prawie całkowicie nieświadomy. W procesie twórczym niezbędna jest świadoma relacja z własnym umysłem. Niezwykle pracochłonne budowanie powierzchni obrazu, jest dla Michała Misiaka czynnością medytacyjną, czymś analogicznym do sypania mandali z kolorowych ziaren, lub do kaligrafii. Ta jednostajna, monotonna, lecz pełna skupienia praca otwiera przed artystą głębokie warstwy jego umysłu i pozwala mu wizualizować świat pojęć abstrakcyjny, czysty i sterylny, ale naznaczony ludzkim dotknięciem.
Txt: Andrzej Stembarth Sawicki
Kraków 29 października 2013
MICHAŁ MISIAK
Urodzony w 1973 roku, w Tarnowie. Studiował na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Dyplom w 1999 roku z wyróżnieniem w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego z aneksem graficznym w pracowni drzeworytu prof. Zbigniewa Lutomskiego. Aktualnie pracuje jako adiunkt w pracowni rysunku i malarstwa na Wydziale Architektury Wnętrz krakowskiej ASP. Twórczość w zakresie malarstwa, grafiki, rysunku i fotografii.
W ostatnim czasie tworzy także ruchome obrazy wideo. Stypendysta Ministerstwa Kultury
i Dziedzictwa Narodowego RP oraz laureat kilkunastu nagród i wyróżnień. Jest autorem
19 wystaw indywidualnych, oraz uczestnikiem ponad 80 wystaw zbiorowych. Jego prace znajdują się w zbiorach Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku, Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu, Międzynarodowego Triennale Grafiki w Krakowie, Muzeum Kresów w Lubaczowie oraz w kolekcjach prywatnych w Polsce, Niemczech, Holandii, Francji, Szwajcarii, Ukrainie i USA.
