Kontakt z galerią
od poniedziałku do piątku od 10:00 do 17:00
Pełne dane kontaktowe
14dni na zwrot
darmowa
dostawa
Promocja
Filtrowanie
Kategoria/technikanie wybrano
Tematykanie wybrano
Obrazy na prezentnie wybrano
Cenanie wybrano
Szerokośćnie wybrano
Wysokośćnie wybrano
Kolor obrazunie wybrano
Kierunki w sztucenie wybrano
Sortowaniedomyślnie
wyczyść filtry
Filtruj
Zobacz kategorie

Najnowsze prace austriackiego artysty Siggiego Hofera i polskiego malarza Marcina Maciejowskiego w Bielsko-Białej

Wystawa „Fantom" w Galerii Bielskiej BWA prezentuje najnowsze prace austriackiego artysty Siggiego Hofera i polskiego malarza Marcina Maciejowskiego, specjalnie przygotowane na pokaz w Bielsku-Białej. Tytuł wystawy to także nawiązanie do obrazu Siggiego Hofera pt. „Fantom". Jest to jedna z wielu prac tekstowych, jakie pokaże bielska wystawa.

W zamyśle kuratorki Goschki Gawlik, będzie to spotkanie dwóch rozpoznawalnych indywidualności artystycznych - zderzenie i konfiguracja ich prac, co pozwoli określić zarówno relacje artystyczno-językowe ich sztuki, jak i kulturowe oraz polityczne rozbieżności lub wręcz przeciwieństwa. Jednym z kluczy do odczytania wystawy stanie się sens (a może nonsensowność?) pojęć „indywidualności" i „oryginalności" w dzisiejszej postglobalnej rzeczywistości.

Miejscem spotkania młodych artystów przed dziesięcioma laty stał się - nieprzypadkowo - Wiedeń. Siggi Hofer przybył do stolicy Austrii z Południowego Tyrolu, który do roku 1919 należał, podobnie jak  - do 1918 roku - Galicja, do Monarchii Habsburgów. Także Marcin Maciejowski - po kilkuletniej offowej działalności w ramach nieformalnej Grupy Ładnie w Krakowie - rozpoczął indywidualną wystawą w Wiedniu (2003) swoją międzynarodową karierę, która otworzyła przed nim nowe perspektywy artystycznego rozwoju. Bielsko-Biała, zwane dawniej „Małym Wiedniem", może być ponadto tropem dla szukania innych, głębiej ukrytych w historii relacji między oboma artystami.
Posługując się niczym „wzniosłym obiektem ideologii" silnie zainscenizowanym obrazem i tekstem w różnych formalnych wariantach, sprzęgając stare i nowe systemy znaków i narodowo-kulturowe kody, wystawa oferuje skrajną sztuczność, szokujące fikcje i fabuły, realizm, idealizm i materializm - fantomy rzeczywistości niedające się jednoznacznie przedstawić w ramach dominujących narracji, ale nadające spójność pragnieniom podmiotów. Zarówno u Hofera jak i Maciejowskiego pojawiają się - w zależnościach między identyfikacją wyobrażeniową i symboliczną - fantazmaty, odwołujące się do wspomnień z dzieciństwa, topografii miejsc, historii, etyki, religii i polityki. Mieszają się one z wątkami indywidualnie doświadczanej rzeczywistości oraz motywami zaczerpniętymi z artworldu. Jednak w procesie świeckiej popkulturowej erozji fantazmaty uzyskują  trywialną strukturę fantomu.

Maciejowski i Hofer - poprzez naśladujące się nawzajem obrazy i obiekty, parodiujące lub kontrujące się słowa, pojęcia i podmioty, poprzez ironię, zabawę, iluzję i szyderstwo - ukazują kontrowersyjność pojęć i emocji dotyczących autonomii indywidualnej i zbiorowej tożsamości artysty oraz jego praw do egzystencji, a także usytuowania na międzynarodowym rynku sztuki.

Zmieniającą się i jakby „ruchomą" atrakcją „Fantomu" będzie mierząca 3 x 3 m rzeźba Hofera pt. „This Is Your Stage, Baby, Best: Siggi", będąca zarazem drewnianą pustą sceną.
W trakcie wystawy każdy chętny do autoprezentacji widz będzie mógł na niej wystąpić i stać się aktorem lub aktorką czy też podmiotem scenariusza instalacji.

„Scenę" zainauguruje podczas otwarcia wystawy artysta performer z Londynu Sven Sachsalber. Będzie on podczas wernisażu rysował swoje autoportrety, posługując się różnymi rekwizytami".

Galeria zaprasza widzów do wykorzystania "sceny" w czwartki,
w godz. 18.00 - 19.00.


Wystawie towarzyszyć będzie dwujęzyczny polsko-angielski katalog z tekstami Łukasza Białkowskiego, Wojciecha Szymańskiego i Goschki Gawlik.
 

Siggi Hofer - jest rysownikiem, malarzem, performerem, a także poetą. Tworzy obiekty i instalacje przestrzenne. Urodził się w 1970 roku w Brunico w Górnej Adydze (Południowy Tyrol, Włochy). Studiował malarstwo w Master School of Painting w Grazu (Austria) u prof. Gerharta Lojena (1990-1992). Absolwent Universität für Angewandte Kunst w Wiedniu, gdzie studiował w latach 1993-1998 u prof. Mario Terzica. Współzałożyciel grupy twórczej RAIN (2000). Otrzymał wiele nagród, w tym w 2009 roku prestiżową austriacką Msgr. Otto Mauer Preis i w 2010 roku Paul Flora Award, Innsbruck/Bolzano. W Polsce miał indywidualną wystawę pt. „Dwatysiącedwie mile" w Galerii Raster w Warszawie (2002).
W swojej sztuce często powraca do tematu ojczyzny - narciarskiego raju tłumnie odwiedzanego przez turystów. Spogląda także na historię, tę przeszłą i przyszłą, lokalną i obcą, nawiązując jednocześnie do wspomnień z dzieciństwa. Posługuje się szokującymi zestawieniami kolorów, wyolbrzymioną skalą, stylistyką komiksową i tekstem. Jednym z głównych motywów jego twórczości są wnętrza: mieszkanie, atelier, relacje pomiędzy mieszkańcami i budynkami, wnętrzami ludzi i domów. Jego sztuka porusza tematy życia i śmierci oraz szarpaniny o przeżycie. Artysta nawiązuje także do estetyki buntu i oporu. Mieszka i pracuje w Wiedniu, prowadzi zajęcia ze studentami na Technische Universität Wien (Sztuka jako praktyka architektoniczna).

Marcin Maciejowski jest malarzem, rysownikiem, autorem ilustracji prasowych, komiksów i murali. Urodził się w 1974 roku w Babicach k. Krakowa. Absolwent Wydziału Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, dyplom uzyskał w 2001 roku w pracowni plakatu prof. Piotra Kuncego. W latach 1996-2001 należał do formacji artystycznej Grupa Ładnie. Autor pracy pt. „Jak tu teraz żyć", prezentowanej na 400 billboardach w największych miastach w Polsce przez Galerię Zewnętrzną AMS (2002). Laureat Paszportu „Polityki" w dziedzinie plastyki (2002). W roku 2010 miał dużą retrospektywna wystawę pt. „Tak jest" w Muzeum Narodowym w Krakowie; otrzymał także prestiżową niemiecką nagrodę Lovis Corinth Preis 2010. Tematy do swojego realistycznego, postpopartowego malarstwa czerpie z narracji występujących w mass mediach, fotografii, reklamie, książkach i Internecie. Tak znalezione obrazy często wpisuje w kanony pochodzące z historii sztuki. W swoich obrazach stosuje również, jak w komiksach, teksty w dymkach. Sięga zarówno po motywy z banalnej codzienności jak i historyczne tematy, te ostatnie aktualizując także przez sam sposób malowania nawiązujący do różnych dwudziestowiecznych klasycznych „izmów".