Żywiąc się duchem czasu, specyfiką i historią danego miejsca, prowokują zwiedzającego do zastanowienia się nad ich przeszłością i pochodzeniem. Niepokoi i ciekawi zarazem wciąż wyczuwalny w powietrzu pierwiastek życia, które tliło się niegdyś w obserwowanych przez nas obiektach. Widz, choć w pełni świadomy, że znajduje się przed martwym przedmiotem, nie może oprzeć się wrażeniu, że któreś z osobliwych dzieł zmieni swe położenie, gdy tylko odwrócimy się do niego plecami. Specyficzna atmosfera miejsca sprawia, że na łamach własnej wyobraźni, sięgając głęboko do swej podświadomości i mimowolnych skojarzeń, dopisujemy najbardziej zaskakujące scenariusze, pragnąc odkryć mroczne tajemnice dziwacznego świata. W znanej nam dotąd przestrzeni budzą się do życie nowe wątki i zastanawiające historie.
Projekt uwidacznia to, co zwierzęce i instynktowne, ale przede wszystkim to, co zdaje się interesować samą artystkę najbardziej – ambiwalentny charakter ludzkich uczuć. „Hairy Candies” mogą budzić strach i odrazę, a jednocześnie pociągać i wabić swym specyficznym pięknem.
Jak komentuje Franczak: „Projekt sięga korzeniami do baśni i mitologii, pojęcia piękna oraz przedmiotów, rzeczy i obrazów, które zazwyczaj wzbudzają nasze przerażenie zarazem fascynując i uwodząc niejednoznacznością i tajemnicą.”
Kuratorka wystawy: Anna Stec
Magdalena Maria Franczak z wykształcenia malarka, a w pracy twórczej artystka interdyscyplinarna posługująca się różnymi mediami (malarstwo, rysunek, fotografia, performance). Członkini polsko-niemieckiej grupy AOUA (Academy of Ugly Arts). Dwukrotna stypendystka Prezydenta Miasta Słupska (2005r. i 2008r.) oraz Marszałka Województwa Pomorskiego (2009r., 2010r., 2011r.). Wystawia w galeriach w Polsce (m.in. BWA w Zielonej Górze, Wozownia w Toruniu, BGSW w Słupsku, Arsenał w Poznaniu, Galeria Biała w Lublinie) i za granicą (Kanada, Portugalia, Dania, Niemcy, Rosja). Współpracuje przy spektaklach teatralnych projektując kostiumy, plakaty, działając performatywnie. Wchodzi także w przestrzeń publiczną – poprzez wielkoformatowe murales i maleńkie sekrety zakopywane z dziećmi w różnych miejscach Polski i Europy. W swojej twórczości porusza problem ciała, jego kondycji i opresji, której jest poddawane. Wykorzystuje wątki zaczerpnięte z mitologii i rytuałów dzieciństwa. Bada procesy pamięci i wyobrażeń, odczarowuje lęki i strachy. Fascynują ją włochate stwory i symbole kartograficzne, które przetwarza w projekcie „Ślady”. Mieszka i tworzy w Lublinie.
