„Mit i Melancholia” to wystawa „na koniec świata”. Towarzyszący jej nastrój wypływa z poruszanych tematów przemijania, upadku wiary, kryzysów tożsamości.
Odczucia metafizyczne artystów mieszają się tutaj z historią, nadając wybranym przez artystów aspektom dodatkowego znaczenia. Poddawane reinterpretacji wątki zaczerpnięte z XX wiecznej historii, z mitologii, ze sztuki ukazują dystans dzielący nas od minionych czasów modernizmu, ukazując tym samym puste miejsce do wypełnienia nowymi ideami, formami, mitami.
Trzydziestu artystów zaproszonych do wystawy formułuje osobiste wypowiedzi na temat obserwowanego świata, z podkreśleniem prawa do wyrażania bólu, bezsilności i zwątpienia w schematycznie głoszone prawdy i wartości. Intymny dialog toczony przez artystów pomiędzy poszczególnymi pracami skłoni być może widzów do osobistej refleksji na temat alienacji jednostki, poszukiwania akceptacji i miłości. Kurator wystawy, Jolanta Ciesielska, zwraca uwagę na fakt, że każdy nas może stać się bohaterem nie powstałych jeszcze mitów, opowieści i opracowań i choćby dlatego warto się trochę postarać, by nasze życie stało się czymś wyjątkowym.
