Thriller. It's only a movie

Fantastyczne i niejednoznaczne prace artystów multimedialnych prezentowane będą w Galerii Szkła i Ceramiki we Wrocławiu podczas 11. edycji festiwalu Nowe Horyzonty. Skupiona na relacjach filmu i nowych mediów, wystawa THRILLER - jakby wyjęta z klasycznego "dreszczowca" - pozwoli widzom doświadczyć niepokojących stanów: napięcia, podniecenia, skrajności.

Uczestnicy wystawy:

BERGAMOT
IZABELLA GUSTOWSKA
LESZEK KNAFLEWSKI
NATALIA LL
DOMINIK LEJMAN
ALEKSANDRA SKA

W 2010 roku grupa Bergamot ogłosiła konkurs na ideę lub scenariusz performance skierowany do szerokiej publiczności. Najciekawsze scenariusze są realizowane przez artystów w cyklu Praca Organiczna. " możesz spróbować swoich sił w sztuce performance, niczym przy tym nie ryzykując " - tak brzmi hasło ze strony internetowej www.bergamot.in. Uczestnicy konkursu, korzystając z okazji, zwykle umieszczają performerów w sytuacjach ekstremalnych. Na wystawie zobaczymy performance wideo Gryzienie według scenariusza Huberta Hafke.

Izabella Gustowska w pracy Sztuka trudnego wyboru, będącej częścią monumentalnej multimedialnej realizacji Life is a story pokazanej w 2007 roku w Muzeum Narodowym w Poznaniu, sięga po materiał filmowy. Z dziesiątków cytatów artystka tworzy fresk, składający się z wideoprojekcji oraz light-boksów. Z wielką regularnością ułożone artefakty można porównać do kolekcji motyli: w okrągłych light-boksach Gustowska uwięziła zbiór archetypicznych ludzkich zachowań, gestów, emocji. Dzięki temu możemy do woli przyglądać się temu, co ulotne, w codziennym życiu nieuchwytne.

Obiekt Leszka Knaflewskiego Cement przedstawia przywiązanego kablami do fotela biurowego, ubranego w garnitur mężczyznę z workiem na głowie. Praca stawia widza w roli detektywa, który znalazł się na miejscu właśnie dokonanej zbrodni. Musimy wytężyć zmysły oraz intelekt, aby poszlaki pozostawione w galerii odsłoniły przed nami intrygujący splot wydarzeń.

Bohaterem innej pracy Knaflewskiego - Martwy artysta to do dobry artysta z 2003 roku - jest głowa przedwojennego manekina, którą artysta nabył od właściciela sklepu z czapkami w Rudzie Śląskiej. "Nadałem jej imię Gustaw, a następnie zabrałem do Poznania i tak już żyjemy pod wspólnym dachem ponad dziesięć lat. W moim filmie martwy artysta przeciąga mnie na swoją stronę do tego stopnia, że rysy mojej twarzy upodobniają się do wizerunku przedwojennego aktora. Dźwięk do filmu nagrałem, używając instrumentu zwanego trumną elektryczną - ten obiekt również odgrywa w filmie symboliczną rolę".

Praca Aleksandry Ska Spinka przywodzi na myśl filmy Davida Cronenberga. Zostaje tutaj zatarta granica pomiędzy ciałem a przedmiotem, mamy do czynienia z hybrydą - gigantyczna kolia została złożona z dziesiątków różnego rozmiaru kulek, przypominających ludzkie główki. Fetyszyzacja sprawia, że przedmiot ożywa i zyskuje władzę nad człowiekiem, prowadzi do zastąpienia rzeczywistości przez uzależniające fantazje.

Dominik Lejman w pracy Trap wykorzystuje cytat z japońskiego horroru o takim samym tytule. W charakterystycznym dla tego artysty geście bezcielesne medium filmowe zostanie zderzone z namacalną malarską fakturą. Płótno w połączeniu z wyświetlonym na nim materiałem wideo sprawia wrażenie czarnej otchłani, korytarza, tunelu, światło na jego końcu nie jest zbawiennym wyjściem, lecz śmiertelną pułapką.

W najbardziej rozpoznawalnej z prac Natalii LL pt.: Czaszka z 1995 roku artystka udekorowała symbol przemijania, zadumy i melancholii sztucznymi kwiatami anturium oraz włożyła do ust dorodny banan. Przeciwstawiła tym samym ludzkiemu przemijaniu nieśmiertelność sztuki oraz bezkres rozkoszy.