Insynuacje

Insynuacje,
prace abstrakcyjne z lat 2022 - 2024

Żyjemy w świecie zmysłów. Nasza biologiczna budowa i chemiczne procesy determinują sposób, w jaki widzimy i postrzegamy świat wokół siebie. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego, jak nasze zmysły odczytują kształty, kolory, ruch i nie umiemy sobie wyobrazić, że mogłoby być inaczej. Wierzymy, że doświadczamy rzeczywistości obiektywnie.
Jedną z ról fotografii niemal od jej zarania była rola badawcza. Fotografia mogła ukazać to, czego nie rejestrowało ludzkie oko. Do pewnego stopnia podobną rolę może pełnić malarstwo, w którym przefiltrowuje się widziany świat przez emocje i osobowość osoby trzymającej pędzel. Najpierw powstały obrazy, następnie fotografie które dopełniły obrazów poprzez logiczny proces powstawania efektu czerwieni. Następnie powstały obiekty z drewna, w których pozostała już tylko lapidarna gra elementów wizualnych.
Abstrakcje, które pokazuję na wystawie, to w pewnym sensie otoczenie widziane na opak. To negatyw świata, gdzie cyjan ma kolor krwi a błękity stają się złociste. Ukazuję nic nieznaczące obiekty, na które zazwyczaj nie zwracamy uwagi. Nie porusza nas widok zwiniętej tkaniny ani leżącego obok kłębka nici. Jesteśmy tak przyzwyczajeni do naszego sposobu postrzegania, że istota wizualna tych przypadkowych zjawisk zachodzących obok, nie dociera do nas na poziomie emocjonalnym. Dopiero jeśli na przykład odwrócimy kolory to jesteśmy zaskoczeni tym, co się ukazuje. Zaskoczeni tym, że banalne przedmioty i odrobina światła tworzą abstrakcyjną kompozycję zupełnie nie z naszego świata. A jest to przecież ten sam świat.
Na podstawie tego, co ukazują nam nasze zmysły, dokonujemy swoistej interpretacji zjawisk i zdarzeń. Zdarza nam się przypisywać otoczeniu intencje, niezgodne ze stanem faktycznym, a nasze zmysły wmawiają nam, że istnieje jakaś obiektywna rzeczywistość. Tymczasem można powiedzieć, że żyjemy w świecie ułudy i insynuacji…