Natasza Mirak - "Szczególny przypadek"

„W sztuce bardziej niż w życiu, nie należy ufać efektowi „pierwszego spojrzenia".

W przypadku malarstwa Kamili Szadaj (pseudonim Natasza Mirak) to pierwsze spojrzenie zakotwicza nasze myśli wokół tendencji „nowych, starych mistrzów", Stowarzyszenia Libellule, malarstwa metaforycznego czy realizmu magicznego. Wszystkie one są częścią międzynarodowych sieci, które z wolna zmieniają odbiór sztuki po postmodernistycznym kolapsie z przełomu wieków. Towarzyszy temu krytyczna i estetyczna refleksja nad podstawami współczesnego malarstwa. Nazwiska Davida Kuszpita, Tomasza Kulki czy u nas prof. Bohdana Dziemidoka symbolizują nadejście nowego poglądu na istotę naszego stosunku do dzieł sztuki, który w największym skrócie oznacza, iż można je interpretować poprzez syntezę wartości estetycznych i artystycznych (tzw. estetyka dwuwartościowa), w której sztuka pada ofiarą dwóch zjawisk udających sztukę, znajdując się jednak poza nią - z jednej strony to kicz, pasożytujący na wartościach estetycznych, a z drugiej strony postkonceptualizm, pasożytujący na wartościach artystycznych. Przypominam to, bowiem uzyskanie przez Kamilę Szadaj dyplomu na wrocławskiej ASP u prof. Anny Szewczyk w 2001r., zbiegło się w czasie z początkami wspomnianej fali, która narasta od kilkunastu lat. Przypatrując się aktywności artystycznej i dokonaniom pierwszych dwudziestu lat po skończeniu szkoły wyższej powiedzieć można, że ten trudny, z punktu widzenia drogi artystycznej okres, w przewrotny sposób przyczynił się do tego jak dziś możemy opisywać malarstwo Nataszy Mirak, bo taki pseudonim przyjęła Kamila Szadaj, akcentując niejako nowy etap twórczości związany przede wszystkim z cyklem "Proweniencje". Głębsza analiza dzieł z tego cyklu odsłania nam znacznie bardziej skomplikowany, zarówno pod względem formalnym jak i treściowym, świat sztuki Nataszy Mirak niż wspomnianych na początku artykułu zjawisk."

Mirosław Jasiński, Tajemniczy przypadek Nataszy M.,
Wprowadzenie do wystawy, Warszawa 2024 r.