-
Kategorie
-
Polecamy
Pracuje i mieszka w Łapach, nad Narwią. Ukończył studia na Uniwersytecie Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie, Instytut Wychowania Artystycznego – wydział Grafiki. Dyplom w pracowni prof. Maksimiljana Snocha. Założyciel Galerii Narwiańskiej w Uhowie.
W 2006 roku – stypendysta Ministra Kultury i Sztuki z Funduszu Promocji Twórczości.
Członek Związku Polskich Artystów Plastyków, okręg lubelski.
Wystawy indywidualne:
1989 – wystawa grafiki podczas Festiwalu Filmów Górskich w Katowicach
1991 – Galeria DK Bronowice w Lublinie /grafika, rysunek
1994 – Mała Galeria DK w Łapach /malarstwo, grafika
1997 – Mała Galeria DK w Łapach /malarstwo
1997 – Galeria DK w Tykocinie /malarstwo
1998 – Galeria im. Slendzińskich w Białymstoku /grafika, rysunek
2006 – Mała Galeria DK w Łapach „Życie nad Narwią”
2007- Siedziba Dyrekcji Narwiańskiego Parku Narodowego w Kurowie
2007 – Galeria Samorządowa Województwa Podlaskiego w Białymstoku
2009 – Galeria Domu Kultury w Mińsku Mazowieckim
2013 – Galeria Spodki WOAK Białystok
2013 – Galeria Miejskiego Domu Kultury w Wysokiem Mazowieckiem
2013 – Galeria „Za Lirą”, SOK w Sokółce
2015 – Galeria im. B. Biegasa w Ciechanowie (malarstwo)
2016 – Galeria Arte Meble w Białymstoku (malarstwo)
2017 – Galeria Sztuki i Smaku „Opowieści z Narwi” w Tykocinie (malarstwo)
2020 - Galeria Bukowisko w Supraślu (malarstwo)
2020 - Pracownia Działań Artystycznych Klanza w Białymstoku (malarstwo)
2021 - Galeria Sztuki w Bielskim Ośrodku Kultury w Bielsku Podlaskim (malarstwo)
2021 - Galeria Sztuki "Labirynt" w Zambrowie (malarstwo)
2022- Galeria Sztuki i Smaku „Opowieści z Narwi” w Tykocinie (malarstwo)
2022- Narwiański Park Narodowy, Ośrodek Edukacji "Młynarzówka" w Kurowie (akwarela)
"Aby tak ukazać Naturę, trzeba było jej dotknąć, zamoczyć nogi w zimnej wodzie, zmarznąć podczas długich wędrówek, zachwycić się żywym detalem, spostrzec, zatrzymać się, nasycić oczy i duszę, być blisko, jak najbliżej. Obrazy są niczym okna otwierające przestrzenie – głębokie, zamglone, rozświetlone od wewnątrz, przykryte wodnistymi błękitami, chłodnym turkusem, płomiennym oranżem. Prawie nie ma tam ludzi – gdzieś w dali jakaś postać wędrowca…” (Tomasz Lippoman- pisarz)
