Jerzy Nowosielski polski malarz współczesnych, rysownik, scenograf, autor wielu prac teoretycznych o ikonie i malarstwie.
Jerzy Nowosielski to artysta wszechstronny, dekorował ściany kościołów i cerkwi, pozostawił po sobie dzieła nowoczesne ale również religijne i sakralne.
Pochodził z dwunarodowej, ukraińsko-niemieckiej rodziny dwuwyznaniowej co miało ogromny wpływ na całe jego artystyczne życie. Od 1951 r. współpracował z Cerkwią Prawosławną, od 1956 z Kościołem Rzymsko-Katolickim, od 1968 z Cerkwią Grecko-Katolicką w Polsce. W Białym Borze stworzył cerkiew greckokatolicką, zaprojektował ją architektonicznie i malarsko.
Na początku swojej kariery był asystentem Tadeusza Kantora, reprezentował Polskę w 1956 roku na Biennale w Wenecji oraz w 1959 roku w Sao Paulo.
W latach 50 tych. pojawiła się fascynacja kobieta, szeroko pojętą kobiecością, kultywacją kobiecego ciała. Co ciekawe pierw Nowosielski malował kobiety pulchne, następnie mocno zbudowane by przejść do malowania kobiet smukłych, kruchych. Pojawiły się również portrety męskie, martwe natury, często z instrumentami muzycznymi.
W latach 1962-1993 pracował w krakowskiej ASP jako etatowy nauczyciel akademicki. Tytuł naukowy profesora zwyczajnego otrzymał w 1985 roku. Do 1993 r. kierował pracownią malarstwa. Od I połowy lat 1940-tych. do ostatniej dekady XX w. malował Nowosielski obrazy świeckie, sztalugowe o różnej tematyce: obrazy figuratywne oraz martwe natury, pejzaże oraz obrazy abstrakcyjne. Obydwa nurty: abstrakcyjny i figuracyjny, rozwijał artysta w swojej twórczości równolegle. W latach 70 tych miał okres obrazów białych i czarnych, w latach 70 tych i 80 tych przechodził okres zielony.