Pieskie życie

Malarstwa Łodygowskiej nie da się ująć w ramy i jednoznacznie zaszufladkować. Artystka czerpie jednocześnie z wielu źródeł, inspirują ją rozmaite wątki, style i artyści. Jej barwne kompozycje figuralne stoją na pograniczu ekspresjonizmu, pop artu i surrealizmu.
Ma to odzwierciedlenie w prezentowanych na wystawie pracach, które pochodzą z różnego okresu twórczości, są przekrojem stylów, inspiracji, kolorów i kadrów. Na wystawie oglądamy prace najnowsze, powstałe niemalże na chwilę przed wernisażem, jak i te najstarsze z 2013 roku. Przekrój przez dziesięć lat twórczości artystki pokazuje jak zróżnicowana i bogata jest wyobraźnia i stylistyka Łodygowskiej, jak wiele wątków i motywów podejmuje, jak bogatą osobowość posiada i jaką ścieżką artystycznego rozwoju podąża, wciąż się rozwijając.

Obrazy Łodygowskiej to zapis codzienności, autentyczności, wrażeń i doświadczeń, przeżyć i emocji które jej towarzyszą. To kadry z życia i opowieść, w której inspiracją może być wszystko to, co artystka spotyka i przeżywa.

Pies to główny towarzysz, wierna i czuła muza w wiejskim krajobrazie i wielkomiejskiej przestrzeni.

Pop art to głęboko zakorzeniony w świadomości artystki nurt, to jej największa fascynacja w większości aktualnie powstających płócien. To punkt wyjścia do malarskich rozważań, interpretacji świata i przestrzeni wokół. To polemika z konsumpcjonizmem i materializmem zalewającymi świat z jakim się aktualnie konfrontujemy. Tu w neopopartowej interpretacji emanuje różnorodnością barw i kształtów. Mocna, wyrazista kolorystyka, nasycone barwy i kontrastowe wzory to u artystki wyraz poszukiwania ciszy i ukojenia w agresywnym i przebodźcowanym świecie. W ten dobitny, czasem ironiczny sposób, niekiedy poprzez paradoksalne zestawienia jak w surrealizmie, Łodygowska wyolbrzymia i podkreśla zainteresowania ludźmi, ich działaniami czy zwykłą codziennością.

Izabela Rogala, kuratorka wystawy