Osobiście chciałabym wnieść żółwia na scenę, przekształcić go w konia wyścigowego, później w kapelusz, piosenkę, smoka i fontannę. Jeden odważy się na wszystko w środowisku teatralnym sztuki dla innego to miejsce, gdzie nie zdobędzie się na nic.
EUGEN IONESCU SABOT
Sabot kontynuuje eksploracje formatu wystawy (gdzie słowo format kojarzone jest z grą, aranżacją, relacją, korelacją, a wystawa powinna być czytana zarówno jako anagramowy układ treści i performatywnego beau geste) wobec manifestu superpozycji procesu i wyniku, sztuki tworzenia i praktyki kuratorskiej.
