Przykuwają uwagę, zaskakują dynamiką i ostrością barw. Obrazy powstałe w nurcie hard-edge painting robią efekt WOW i są tak interesujące, że trudno oderwać od nich wzrok. Czym charakteryzował się ten kierunek i kto należy do przedstawicieli tak zwanego malarstwa ostrych krawędzi?
Hard-edge painting – co to za kierunek i czym się charakteryzuje?
Hard-edge painting, inaczej malarstwo ostrych krawędzi, to kierunek, który powstał w II połowie XX wieku. Prace powstałe zgodnie z jego założeniami często zalicza się do op-artu lub do abstrakcji geometrycznej. Warto jednak pamiętać o tym, że jego przedstawicielom bardzo zależało na wytworzeniu charakterystycznego tylko dla siebie stylu.
Czym się wyróżnia? Hard-edge painting to malarstwo polegające na tworzeniu kompozycji składających się z geometrycznych kształtów wypełnionych płaskimi plamami barwnymi. Rozwibrowane, kontrastujące ze sobą kolory miały być wyrazem uwielbienia dla sztuki “bezosobowej”, lansowanej wcześniej między innymi przez Pieta Mondriana. Krytycy, opisujący dzieła tworzone przez malarzy ostrych krawędzi wymieniali jednym tchem między innymi ekonomię formy, pełnię koloru, czystość powierzchni i nierelacyjny układ form na płótnie.
Centrum twórczości hard-edge painting powstało w Kalifornii, czyli kolebce tego nurtu, w 1960 roku. Po raz pierwszy określenie “hard-edge painting” wykorzystał amerykański krytyk Jules Langner, opisując w “Los Angeles Times” w 1959 roku prace artystów należących do nurtu malarstwa ostrych krawędzi.
Kogo można zaliczyć do przedstawicieli malarstwa ostrych krawędzi?
Początkowo, kalifornijski “trzon” nurtu hard-edge painting tworzyli John McLaughlin, Lorser Feitelson i jego żona Helen Lundeberg (która niedługo później została wykluczona z tego grona), Karl Benjamin oraz Frederick Hammersley. Do innych artystów, tworzących zgodnie z koncepcją malarstwa ostrych krawędzi, należeli między innymi: Richard Anuszkiewicz, John Plumb, Max Bill, Richard Paul Lohse, John Levee, Morris Louis, Larry Zox, David Diao, Pat Lipsky, Kenneth Noland, Neil Williams, David Novros.
Najsłynniejsze obrazy nurtu hard-edge painting
Jakie obrazy artystów nurtu hard-edge painting możemy uznać za flagowe? Wśród prac warto wspomnieć między innymi płótna Larry’ego Zoxa z cyklu “Big Bang Series”, praca “Omikron V” Alexandra Libermana z 1961 roku czy “Small Aqua” Ronalda Davisa z 1965 roku. Przykładem tego, że malarstwo ostrych krawędzi nie przestało oddziaływać na twórców również długo po zdefiniowaniu po raz pierwszy jego założeń, są między innymi prace Ellswortha Kelly’ego, takie jak “Green Curve” z 2000 roku.
Dziś po prace w duchu hard-edge painting chętnie sięgają nie tylko inwestorzy poszukujący okazji do zarobku na rynku sztuki, ale też prywatni kolekcjonerzy, którzy cenią sobie geometryczne kompozycje malarzy ostrych krawędzi jako dekorację apartamentów i domów.
Pełne dynamiki połączenia kolorystyczne, wyraziste, geometryczne barwy, bezkompromisowy efekt, który robi wrażenie na oglądającym płótno z każdej perspektywy i odległości… Malarstwo ostrych krawędzi, znane też jako hard-edge painting do dziś robi wrażenie na odbiorcach i inspiruje twórców. Zajrzyj do naszej internetowej galerii sztuki i odkryj obrazy, które nawiązują formą lub kolorem do tego nurtu. To idealne uzupełnienie aranżacji nowoczesnych wnętrz.