Jesteśmy tylko ludźmi i aż ludźmi. Tylko, bowiem targają nami różnego rodzaju emocje, które nie zawsze są dobre, a które sprawiają, że popełniamy błędy, kierujemy się niskimi pobudkami podczas podejmowania decyzji czy stajemy się po prostu ułomni w różnym tego słowa znaczeniu. Ale jesteśmy też aż ludźmi, bowiem potrafimy wznosić się ponad podziały, pomagać potrzebującym, dokonywać wielkich czynów, jak i tych małych, które pozornie są nieistotne, a jednak mają wielką moc. Nie ma człowieka doskonałego i nie ma człowieka, który byłby na wskroś zły i zepsuty. Za wszystko, co dzieje się w naszym życiu odpowiadają emocje, które nami targają. A emocje te czujemy zawsze i wszędzie. Nawet, kiedy nie pokazujemy ich po sobie, kiedy pragniemy być dla innych niczym niewzruszona skała, to i tak coś nam w środku gra i coś miota naszą duszą na lewo i prawo. Mówi się, że podejmowanie jakichkolwiek decyzji na podstawie własnych emocji nie jest ani trochę dobre. Ale nie da się robić czegokolwiek bez emocji, bo emocje stanowią część naszego życia.
Co więcej, każdy z nas tych emocji potrzebuje do normalnego funkcjonowania. Nie da się nie czuć niczego przez cały czas, nie da się odpychać od siebie tych uczuć, które pojawiają się niemal w każdej chwili naszego życia. Wszyscy musimy coś czuć, musimy dopuszczać do siebie różne bodźce, które nadają smaku naszemu życiu. I każdy z nas dostarcza ich sobie na wiele różnych sposobów. Nie chodzi tu oczywiście o emocje negatywne, o bodźce, które dają jedynie smutek, płacz czy niezadowolenie. Chodzi o coś, co pozwala wszystkim czuć się dobrze i wartościowo. W ten właśnie sposób obcujemy ze sztuką, uprawiamy sporty różnego rodzaju łącznie z tymi najbardziej ekstremalnymi, udajemy się w dalekie podróże bez większego planu, a wręcz pod wpływem chwili. Robimy wiele rzeczy, które mają dać nam przyjemność i zadowolenie z czasu, jaki dla nich poświęciliśmy.
Sztuka, z którą obcujemy w naszym życiu w celu otrzymania dzięki niej określonych emocji pozwala nam na czucie się dobrze, a przynajmniej tak, jak tego chcemy. Czytamy książki o określonej tematyce, oglądamy filmy z konkretnego gatunku czy gramy w ulubione gry, a wszystko to daje nam określone efekty w postaci uczuć i określonego wewnętrznego stanu. To nasze dążenie do dawania sobie różnego rodzaju emocji może być jednym z motywów, które pokazuje dzieło Sabiny Marii Grzyb, zatytułowane „Linoskoczek”. Nie dość, że patrząc na ten obraz poczuć możemy małość człowieka w obliczu potęgi natury, naszą kruchość, która jest cechą charakterystyczną wszystkich ludzi, to w dodatku można dojść do wniosku, że obraz ten przedstawia nasze zamiłowanie do ryzyka, chęć stąpania po cienkiej linie nad przepaścią, która dać nam może ogrom emocji różnego rodzaju i tak silnych, że aż uzależniających, ale jednocześnie niebezpiecznych. Niemniej ludzie od zawsze lubili ryzyko związane z odczuwaniem i poznawaniem swoich granic. Emocje w naszym życiu są tak ważne, że czasem musimy samodzielnie ich szukać, stworzyć je za sprawą własnych, zaplanowanych czynów, z premedytacją wręcz.
Sztuka jest w stanie dać nam tyle emocji, ile tylko będziemy potrzebowali w każdym dniu naszego życia. Jest tak wiele dzieł sztuki, że wszyscy mogą bez problemu znaleźć źródło swojej radości, szczęścia, zadumy czy zadowolenia, choć nie każdy będzie pewnie w stanie zadowolić się tym, co otrzyma dzięki książce czy muzyce. Wielu z nas bowiem potrzebuje więcej bodźców, które będą dawały bardziej intensywne efekty. Sporty ekstremalne i ryzykowanie zdrowiem oraz życiem jest często jedynym sposobem na to, by poczuć coś, co da nam przyjemność. Oczywiście większość z nas zadowoli się mniej ryzykowanymi sposobami na zdobycie emocji, które nie będą wymagały od nas wychodzenia z domów i udawania się w najdalsze zakątki świata. A emocji potrzebować będziemy zawsze, bo bez nich nasze życie życiem nie jest. Emocje to my i nasze samopoczucie i w wielu przypadkach to od nas zależy czy będziemy smutni czy radośni.