W Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie trwa wystawa prac Aleksandry Waliszewskiej pt. Opowieści okrutne. Prace artystki zostały zestawione z historycznymi dziełami innych artystów z Europy Wschodniej i krajów bałtyckich.
Aleksandra Waliszewska – co warto o niej wiedzieć?
Artystka urodzona w Warszawie, pochodzi z rodziny artystycznej. Prababcia malarki była bajkopisarką, matka jest rzeźbiarką, podobnie jak babcia Anna Dębska. Mężczyźni w rodzinie malarki nie zajmowali się sztuką.
Aleksandra Waliszewska to jedno z najgorętszych nazwisk w polskiej sztuce. Jej prace kupują kolekcjonerzy na całym świecie. Reżyserka Athina Rachel Tsangari, znana z nagradzanego filmu “Attenberg”, nakręciła film inspirowany serią rysunków Waliszewskiej. Słynny rzeźbiarz Maurizio Cattelan zainteresował się pracami Waliszewskiej, szczególnie „pokręconą krainą czarów”, jak nazwał jej prace. Szczepan Twardoch ma z kolei tatuaż z jej rysunkiem.
“Opowieści Okrutne” – wystawa prac Waliszewskiej (i nie tylko) w Warszawie
Opowieści okrutne to pierwsza tak duża wystawa prac Waliszewskiej. Wystawianych jest sto trzydzieści prac artystki, w tym niepokazywane najnowsze prace olejne i ponad osiemdziesiąt dzieł innych artystów.
Alicja w krainie koszmaru, czyli symbole i motywy w sztuce Waliszewskiej
Wilcy, syreny, półkoty, półludzie, potwory zjadające swoje ofiary, to tematy obrazów Waliszewskiej. Pojawiają się też małe dziewczynki, przedstawione trochę erotycznie, trochę koszmarnie. Raczej kobiety niż mężczyźni, ale często w odwróconych rolach, jako rycerze pokonujący potwory. Waliszewska maluje też często postaci odarte z ciała, z wnętrznościami na wierzchu.
Apokalipsa oczami Waliszewskiej
Waliszewska nazywana jest też malarką apokaliptyczną, w rozmowie z Catellanem mówiła:
„Oczami wyobraźni widzę korowody szczęśliwych istot: ludzie z tygrysami i barankami, obejmujący się w nieskończonym tańcu radości i słodyczy. Moja przestrzegająca przed złem sztuka pozwala tylko na szybsze nadejście tego czasu”.
Waliszewska podkreśla, że w sztuce za mało mówi się o starości, chorobie, przemijaniu, rozpadzie ciała, więc ona chce o tym opowiadać.
Kot Mituś – model idealny
Artystka często maluje swojego kota Mitusia. Kot z natury jest łagodny, ale Waliszewska maluje go jako potwora lub półczłowieka, ale jest też Mitusia paląca papierosy, grająca na flecie. Mitusia jest doskonałą modelką, daje możliwości kreowania jej w różnych postaciach.
Malarstwo i styl Waliszewskiej
Czym jest malarstwo? Waliszewska na tak zadane pytanie odpowiada, że dorastając w rodzinie artystycznej, zawsze malowała, więc stara się by jej własne malarstwo ją zawsze intrygowało. Czuje się bardziej jako odbiorca sztuki i dlatego maluje tak, by to jej się obraz podobał.
Artystka zawsze podkreśla, że nie chce szufladkowania, i określenia ”O, znalazłaś swój styl!”. Waliszewska nie chce mieć stylu, chce po prostu zaspokoić obserwatora sztuki, jakim sama jest.
OPOWIEŚCI OKRUTNE. ALEKSANDRA WALISZEWSKA I SYMBOLIZM WSCHODU I PÓŁNOCY OD 03.06. DO 02.10.2022 MUZEUM SZTUKI NOWOCZESNEJ W WARSZAWIE.
POLECAMY.