Olga Boznańska to jedna z najważniejszych polskich artystek, dla której nie istniały ani ograniczenia związane z płcią, ani geograficzne granice. Uznana zarówno w Polsce, jak i na świecie, pozostawiła imponujący dorobek, który cieszy się popularnością wśród odbiorców i kolekcjonerów. Co wiemy o Oldze?
Prywatne życie genialnej Olgi Boznańskiej
Olga Boznańska urodziła się w 1865 roku w krakowskiej rodzinie zamożnego inżyniera i Francuzki. Zainspirowana swoją kochającą sztukę mamą, rysowała od najmłodszych lat, również pod okiem takich malarzy, jak np. Kazimierz Pochwalski. Ze względu na to, że jako kobieta nie miała wstępu na Akademię Sztuk Pięknych, przez kilka lat pobierała lekcje na prywatnych kursach w Monachium. Tam też w końcu wynajęła własną pracownię i zaczęła odnosić sukcesy na świecie, włącznie ze złotym medalem od arcyksięcia Karola Ludwika w Wiedniu czy propozycją objęcia katedry malarstwa na wydziale kobiet w krakowskiej Szkole Sztuk Pięknych (możliwość tę odrzuciła). Olga Boznańska przeprowadziła się do Paryża, gdzie została członkiem Société Nationale des Beaux-Arts i zaczęła uczyć malarstwa w Académie de la Grande Chaumière. Reprezentowała Francję na światowych wystawach malarstwa u boku takich nazwisk jak Renoir, Monet czy Bonnard. Pod koniec życia jej sława powoli gasła, a głównym źródłem utrzymania była rodzinna krakowska kamienica. O tym, jak silną osobowością musiała być malarka, świadczą chociażby liczne autoportrety Olgi Boznańskiej, na przykład ten z japońską parasolką z 1892 roku.
Malarstwo Boznańskiej – mgliste półtony i ekspresyjna świetlistość
Chociaż wiele osób łączy nazwisko Olgi Boznańskiej z impresjonizmem, słynna Polka w swojej twórczości raczej przeczyła charakterystycznym założeniom tego nurtu. To prawda, że jej prace wyróżniają się niezwykłą wprost świetlistością i ekspresyjnym efektem uzyskanym wyjątkowym sposobem nakładania farby na powierzchnię: gęsto, małymi plamkami i krótkimi pociągnięciami pędzla. Jednak Olga, w przeciwieństwie do swoich kolegów impresjonistów, nie pracowała szybko. Lubiła, kiedy kolejne warstwy mogły spokojnie przeschnąć, dzięki czemu nie traciła efektu czystości barw. Rzadko również wychodziła z pędzlem pod pachą w plener – najczęściej malowała w pracowni, oddając na płótnie widok z okna albo portret. Nie traktowała malowanych przez siebie ludzi jako dodatku do pejzażu – wolała koncentrować się na psychologicznej głębi (najlepszym tego przykładem jest obraz “Imieniny babuni”). W końcu, inaczej niż impresjoniści, stosowała ona często biel i czerń, czyli dwa kolory farb, które dla autentycznych wyznawców impresjonizmu po prostu nie istniały. Olga równie chętnie pracowała na płótnie, jak i na zagruntowanej tekturze. Właśnie na tym drugim podkładzie powstał chociażby słynny obraz Olgi Boznańskiej “Dziewczynka z chryzantemami”.
Najsłynniejsze obrazy Olgi Boznańskiej
Wspomniana “Dziewczynka z chryzantemami”, ”Kwiaciarki” czy “W oranżerii” Olgi Boznańskiej to zdecydowanie obrazy, których nie trzeba przedstawiać miłośnikom sztuki polskiej końca XIX wieku. Gdzie można zapoznać się z twórczością słynnej polskiej malarki? W wielu renomowanych instytucjach muzealnych w Polsce. Przykładowo “Portret chłopca w gimnazjalnym mundurku” można podziwiać w Muzeum Narodowym w Warszawie, a “Portret dwóch dziewczynek” – w Muzeum Śląskim w Katowicach. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tej artystki, polecamy Ci lekturę książki “Olga Boznańska: Non finito” Angeliki Kuźniak.