Przyjaźń w sztuce


442

Każdy z nas wie, czym jest przyjaźń i jak się objawia w naszym życiu. Jest to swoiste uczucie do drugiej osoby, darzenie jej zaufaniem, poleganie na niej i gotowość do tego, by zawsze być przy niej i nieść wsparcie. Każdy z nas ma jakiegoś przyjaciela czy przyjaciółkę i wiemy, że są to osoby ważne dla nas, istotne ze względu na ich charakter, doświadczenia życiowe i stosunek do nas. Dla przyjaciela zrobi się wszystko, a jeżeli zrobić wszystkiego się nie chce, to znaczy, że przyjaźń ta jest wątpliwa. Ten stan przyjaźni, te przyjacielskie uczucia, które zahaczają często o miłość, bardzo często pojawiają się w sztuce. Bo dzieła sztuki zawierają w sobie wszystkie emocje, które znamy, cenimy, lub których nie lubimy z wielu względów. Artyści również mają przyjaciół, osoby im bliskie, które pomagają im w codzienności. A te ich doświadczenia związane z przyjaźnią przenoszą na swoje dzieła, które nas, odbiorców, zachwycają i dają nam do myślenia.

Tak jest w przypadku dzieła Agaty Buczek, które nosi tytuł „Przyjaźń”. Na obrazie tym widzimy sylwetki młodych chłopców stojących na polanie i podziwiających przelatujący śmigłowiec. Jakże piękna jest przyjaźń młodych ludzi, gdy problemy dorosłości jeszcze ich nie dotyczą. Jakże czyste jest to uczucie nie znające zawiści, zdrady, smutku i zawodu. Często wzdychamy do tych czasów, kiedy mogliśmy przejmować się jedynie ocenami w szkole, stłuczonymi kolanami i tym, że rodzice zbyt wcześnie wołali nas na kolację. Taka przyjaźń jest dla każdego z nas najcenniejsza, bo jej szybkie przemijanie, jej ulotność dawały nam pierwsze poważne uczucia, które zostawały w nas na całe życie. Sztuka uwielbia takie powroty do przeszłości, odkrywanie czegoś dobrze znanego, ale zapomnianego z racji dorosłości i natłoku obowiązków oraz poważnych problemów. Muzyka, filmy, książki, malarstwo, rzeźba – przyjaźń pojawiająca się w tych gatunkach zawsze działa na nas kojąco i pozytywnie, bo przywraca wspomnienia niewinności i czasów młodzieńczej swobody.

Sztuka potrafi bardzo dobrze odkurzyć dawne uczucia i doświadczenia, a przyjaźń w wykonaniu i interpretacji artystów jest jednym z najpiękniejszych doznań. Ta prawdziwa(a tylko taka w sztuce z reguł się pojawia) wygrywa zawsze i daje nadzieję. Takiej przyjaźni również potrzebujemy my, dorośli, którzy w czasach walki o przetrwanie, marzenia i bliżej nieokreślone korzyści, zapominamy o dobrych wartościach, których nie da się zmierzyć pieniędzmi i zamienić na cokolwiek innego, materialnego i dającego prestiż.