Nie doceniamy tego, co nas otacza i co wydaje się nam być czymś zwykłym, codziennym. Powszechność rzeczy, spotykanie ciągle tych samych ludzi, długie obcowanie z kimś lub z czymś sprawiają, że odczuwamy nie tyle przesyt, co po prostu nudę. Nie zachwycamy się stołem stojącym w naszej kuchni, nie opiewamy piękna wschodów słońca, które każdego dnia budzą nas do życia i nie czujemy podekscytowania, gdy widzimy się codziennie z naszymi kolegami i koleżankami z pracy, których przecież widujemy niemal codziennie. Prawdą jest, że wszystko i wszyscy stają się dla nas zwykli tylko dlatego, że pojawiają się często w naszym życiu. A świat jest pełen niezwykłości, które nie muszą być oddalone od nas o setki kilometrów. Otaczają nas przedmioty fascynujące i ciekawe, a ludzie, których spotykamy każdego naszego dnia skrywają w sobie piękno i tajemnice, które mogą nas zachwycić.
Sztuka pozwala nam na docenianie tych zwykłych rzeczy i spraw, o których często zapominamy. W sztuce odnaleźć można nowe spojrzenie na jakiś przedmiot, można znaleźć w niej świeżość i nową jakość. Same tylko obrazy dają nam możliwość przyjrzenia się otaczającej nas prostocie i przeanalizowania jej pod każdym kątem. Które dzieła z dziedziny malarstwa są obecnie kosztującymi dziesiątki milionów euro perełkami, które wzbudzają ogromne emocje i przyprawiają koneserów i zawroty głowy? Dzieła proste, nie mające w sobie pozornie nic nadzwyczajnego, banalne, nudne na pierwszy rzut oka. A jednak po dłuższej ich analizie, po odrzuceniu piętna codzienności i użyciu innej perspektywy, wszystkie zaczną przemawiać do nas w jakiś sposób. Tak samo jest z naszym otoczeniem, przedmiotami i ludźmi. Nie jest ich problemem, że się nam nudzą, że nie dają nam nic ciekawego. To w nas tkwi problem polegający na tym, że nie potrafimy spojrzeć na coś świeżym okiem.
Sztuka jest takim odświeżaczem rzeczywistości i źródłem emocji, które doskonale znamy, ale o których zdążyliśmy zapomnieć. Odkrywa ona rzeczywistość na nowo i sprawia, że zwykłe meble, owoce, zwierzęta i ludzie mogą okazać się dla nas czymś wspaniałym, zupełnie jakbyśmy narodzili się na nowo. Oczywiście musimy chcieć odkrywać świat jeszcze raz, musimy wyzbyć się niechęci do codzienności i zwykłości. Bo to my jesteśmy największą blokadą dla naszego umysłu, a dzięki sztuce możemy nauczyć się odszukiwania niezwykłości w codziennej zwykłości. Brzmi to dziwnie i nierealnie, ale cóż nam szkodzi spróbować przekonać się o tym, że tak właśnie jest?