Z emocjami nie ma żartów i nie można ich lekceważyć w jakikolwiek sposób. Towarzyszą nam każdego dnia, są z nami wszędzie i o każdej porze roku. Co więcej, emocje to my. Pokazują innym, jakimi jesteśmy ludźmi, mówią wiele o naszych charakterze i o naszych upodobaniach, są naszą wizytówką i flagą, która powiewa nad nami w każdej sytuacji. Dzięki emocjom żyjemy, pracujemy, uczymy się i wchodzimy w związki. Prowadzą nasze życie w określonym kierunku i to na ich podstawie niemal zawsze dokonujemy decyzji – tych mniejszych oraz większych. Emocji nie da się pozbyć. Nawet, jeżeli ktoś twierdzi, że im nie ulega, że nie mają na niego wpływu, to i tak w głębi jego serca one są. Po prostu nie zawsze są pokazywane innym ludziom. I tutaj pojawia się druga rzecz, czyli kwestia okazywania uczuć, która jest bardzo ważna, jak same emocje. Dzięki temu, jak się zachowujemy w określonych sytuacjach, dzięki naszym emocjom, które wychodzą na światło dzienne, mówimy wszystko o nas samych. Okazywanie emocji jest istotne w wielu sytuacjach, jeżeli nie we wszystkich, które spotykają nas w życiu. Można nie umieć nad nimi panować i wybuchać gniewem, albo można ich nie okazywać w ogóle i uchodzić za osobę chłodną i kalkulującą wszystko dookoła.
Emocje są tak istotne dla nas wszystkich, że każdy powinien nauczyć się ich okazywania i życia z nimi. Trzeba wiedzieć, co może zranić drugą osobę i starać się te negatywne emocje trzymać w sobie, a dzielić się tymi, które są silne i dobre. Nie da się natomiast całkowicie pozbyć emocji. One będą z nami zawsze, bo ludzie mają duszę, swój rozum i własne pragnienia oraz oczekiwania, które dostarczają wszystkim określonych ładunków emocjonalnych. Nawet pozornie najbardziej niewzruszona osoba, skała ludzka odczuwa coś w sobie i pozwala swoim emocjom na istnienie, bo nie da się z nimi wygrać. Można je najwyżej okiełznać i zdusić w sobie, co nie jest dobre. Bo emocje, które nie mają ujścia szybko się kumulują i sieją spustoszenie w naszym wnętrzu.
Mnóstwo emocji rodzi się w każdym z nas, gdy przychodzi moment kontaktu ze sztuką i różnymi jej dziełami. Sztuka sama w sobie posiada ogromne pokłady emocji i środków, które wywołują w odbiorcach konkretną reakcję. Obrazy czy rzeźby, rysunki, czy wiersze, muzyka, czy filmy – w wszystko powstaje pod wpływem emocji i wszystko wywołuje emocje w osobach, które mają styczność z konkretnymi dziełami. Nie można odmówić sztuce ogromnego wpływu na nas wszystkich, a ten wpływ objawia się właśnie, jako wywoływanie określonych reakcji emocjonalnych. Takie doświadczenia są bardzo bardzo ważne nawet, jeżeli wywołują coś niedobrego, negatywnego. Mogą powodować płacz, smutek, zamyślenie, nienawiści i agresję, ale taka jest właśnie sztuka, której efektu oddziaływania na ludzi nie da się do końca przewidzieć. Nawet sami artyści nie są pewni tego czy odbiorcy ich dzieł zareagują tak, jak zareagować powinni. Bo to same emocje są nieprzewidywalne dla wszystkich, a sztuka jest jedną wielką emocją, która potrafi siać spustoszenie w głowach odbiorców.
Okazywanie emocji podczas kontaktu z dziełami sztuki jest jednym z tych elementów, które są bardzo pożądane. Wielu ludzi nie zdaje sobie z tego sprawy, ale i tak potrafią wzruszać się a filmach, cieszyć na myśl o kupieniu nowej płyty i jej odsłuchaniu oraz poszukiwać pewnych odpowiedzi pod wpływem przedstawienia teatralnego. Nie można wstydzić się własnych emocji, nie można tłamsić ich w sobie, bo ich zbyt duża ilość, która nie znajduje ujścia działa destrukcyjne na człowieka, który po jakimś czasie pęka, jak bańka mydlana i wyrzuca z siebie wszystko naraz. A nie ma lepszej okazji do poczucia czegoś i dostarczenia sobie czegoś więcej poza stresem i zmartwieniami, niż obcowanie ze sztuką w jej dowolnej postaci. Chwile z dziełami sztuki, które wyjątkowo mocno do nas przemawiają są cenniejsze, niż wiele namacalnych dóbr. Pozwalają zajrzeć w głąb siebie i poznać swoje emocje. Pozwalają pozbyć się ciężaru i pokazać innym naszą prawdziwą twarz.