Nie każdy potrafi wykazać się dobrym smakiem. Nie każdy potrafi pokazać innym, że wie, co jest dobre, eleganckie, przyjazne otoczeniu i przyciągające uwagę, z jednoczesnym nie rzucaniem się w oczy. Bo można ubrać się elegancko, schludnie, teoretycznie nudno i przyjemnie dla oka, a jednocześnie przyciągać wzrok ludzi, którzy znajdą się w naszym otoczeniu. Jednak nie wszyscy potrafią dobierać elementy w swoim życiu tak, by ktoś inny mógł z podziwem patrzeć na taka osobę. Wymaga to odpowiedniej wiedzy, doświadczenia i wyobraźni, bo ta ostatnia jest bardzo ważna w naszym życiu. To od niej zależy nasze zachowanie, to dzięki niej podejmujemy takie, a nie inne decyzje i to właśnie dzięki wyobraźni jesteśmy w stanie zachwycać naszych znajomych i osoby całkowicie nam obce.
Świadectwem dobrego smaku może być ubiór, dodatki, jakimi się przyozdabiamy, nasze samochody czy telefony komórkowe. Może nim być także, a nawet przede wszystkim, to co robimy z naszym życiem. Gdzie chodzimy na obiad, gdzie zażywamy przyjemności, gdzie spędzamy czas wolny i gdzie oglądamy filmy. Sztuka i obcowanie z nią mówią bardzo dużo o nas, o naszych upodobaniach i o tym, co lubimy. Jednocześnie nie ma zasady mówiącej o tym, że elegancko ubrany w pracy człowiek, jeżdżący luksusowym samochodem i noszący na ręku prosty, ale bardzo ładny zegarek musi uczęszczać do opery, delektować się sztukami teatralnymi i mieć w swoim domu kolekcję obrazów z określonych nurtów.
Mimo wszystko sztuka, z jaką mamy do czynienia na co dzień jest wyznacznikiem naszego smaku i tego, jakimi ludźmi jesteśmy. Jeżeli ktoś obcuje ze sztuką niskich lotów, muzyką popularną czy serialami telewizyjnymi(to też jest sztuka), to nie będzie ktoś taki wywierał specjalnego wrażenia na nowo poznawanej osobie. Bo nie ma nic specjalnego w otaczaniu się przedmiotami i sztuką, która tworzona jest z myślą o odbiorcy masowym. Mimo wszystko lepsze to, niż nic i nie można też umniejszać wartości takich dzieł, nawet jeżeli nie do końca można zgodzić się z tym, że są wartościowe w jakikolwiek sposób.
Wyznacznikiem dobrego smaku w przekonaniu większości jest na pewno obcowanie ze sztuką trudniejszą w odbiorze. Może to być mylone ze snobizmem i kojarzone z osobami, które bardzo mocno pragną wyjść ze swojej pozycji społecznej i obracać się w wyższych sferach, ale nie zawsze tak musi być. Są osoby, które sztukę wyższych lotów traktują z prawdziwą miłością i zapałem. Ludzie, którzy potrafią przejąć się wizją ukazywaną im przez malarza czy poetę. Takie osoby nie muszą często bywać na wystawach malarskich, nie zawsze mogą chodzić do teatru przynajmniej raz w tygodniu, ale z pewnością cechują się dobrym smakiem. Wiedzą, co jest dla nich najlepsze i nie zawsze zainteresowane są sztuką ogólnie dostępną, co nie znaczy, że jej nie szanują.
Ludzie, którzy odznaczają się dobrym smakiem w życiu nie muszą obnosić się ze swoim stosunkiem do sztuki jakiejkolwiek. Takie osoby wolą często zachować dla siebie swoje upodobania i cieszyć się nimi w samotności. Skromność i skrytość też są wyznacznikiem dobrego smaku, a zbytnie obnoszenie się ze swoją wyjątkowością, pokazywanie innym na siłę to, że ma się obeznanie z dziełami wielkich malarzy nie zawsze uznawane jest przez innych za dobrą cechę. Osobę, która ceni sobie elegancję i dobry smak poznać można od razu i nie będzie się miało wątpliwości, co do tego, że ma się do czynienia z kimś wartym uwagi. Tak samo szybko poznać można kogoś, kto swoje wybory podejmuje pod publiczkę, z myślą tylko o tym, by komuś zaimponować. W kimś taki dobrego smaku się nie uświadczy, bo ta osoba od razu uderzy nas swoją sztucznością.