Jaki jest jeden z najpopularniejszych sposobów na okazywanie uczuć drugiej osobie i przekazywanie jej wiadomości, które nam nie przechodzą przez gardła? Oczywiście za pomocą sztuki. Nie każdy postępuje w ten sposób, bo nie każdy umie wykorzystywać dzieła sztuki w swoich celach. Ale jest wielu ludzi, którzy wysyłając komuś ulubioną piosenkę, recytując wiersz czy pokazując ukochany obraz w swojej kolekcji pokazują w ten sposób swoje uczucia i dają komuś coś do zrozumienia. Bo w sztuce zawarte są słowa prawdy i przekazy ponadczasowe, które służyć mogą, jako łącznik między dwojgiem ludzi. Takie postępowanie ma też inną zaletę, obok wypowiadania czegoś niewypowiedzianego – jest to romantyczna forma przekazania komuś pewnej informacji, która bardzo dobrze działa na adresata, ale która jednocześnie nie jest całkowicie skuteczna.
Bo sztuka to również niedopowiedzenia i wieloznaczności przekazu. Nie można powiedzieć o danym dziele, że niesie ono ze sobą jedno znaczenie, które przez kogoś innego będzie odebrane tak, jak my je odbieramy. Każdy inaczej może interpretować sztukę i każdy zobaczyć w niej może różne rzeczy, a przede wszystkim to, co sam chce dostrzec. Posługiwanie się językiem sztuki to ryzykowna gra, która może dać niespodziewane efekty i tylko w przypadku, gdy druga osoba cechuje się identycznym tokiem myślenia, jak my, można mówić o szansie na sukces.
Wszystko wynika z tego, że sztuka nie musi obawiać się mówienia prawdy, bo ciężko jest jednoznacznie określić czy to, co się w niej widzi prawdą jest. Może się to wydawać trochę zagmatwane, ale prawda w dziełach sztuki jest ich największą wartością, mimo iż nie każdy musi ją dostrzec. Artyści decydują się na poruszanie w swoich dziełach spraw, które dotyczą nas wszystkich, bo czują potrzebę zareagowania na otaczającą ich rzeczywistość. Jest to ich forma ekspresji, to tworzenie dzieł, które są nośnikami wiadomości do odbiorców. Artyści nie muszą obawiać się mówienia prawdy, bo mają do tego pełne prawo dzięki wielu formom, które mogą stanowić ich środek przekazu.
Jednak prawda zawarta w dziełach sztuki jest ponadczasowa i niezaprzeczalna. Nie każdy musi ją znaleźć w obrazie czy w muzyce, ale ona tam jest. Dotyczy naszego życia, współczesnych problemów, naszych emocji i wątpliwości. Może mówić o miłości, nienawiści, zapomnieniu czy depresji, ale te przekazy mogą mieć różną postać i wiele równoległych interpretacji. I to jest najpiękniejsze w sztuce. Jej swoboda w przekazywaniu ludziom pewnych wartości i emocji.
Dlatego posługiwanie się sztuką w kontaktach z innymi może być doskonałym sposobem na pominięcie krępujących sytuacji. Dzieła sztuki mogą być idealne w wyznawaniu uczuć, ale liczyć trzeba się z ryzykiem, jakie niesie ze sobą taka forma komunikacji, bo każdy inaczej sztukę może odebrać. Podczas gdy my będziemy chcieli wyznać komuś miłość za pomocą utworu muzycznego, druga osoba może go odebrać, jako ostrzeżenie, a nawet sygnał do ucieczki. Mimo wszystko rozmowa sztuką jest czymś wspaniałym i ekscytującym. Zwłaszcza, że wiele dzieł ma w sobie niezachwianą prawdę.